با سلام من سی و یک سال دارم و مشکلات زیادی در خانواده تجربه کرده ام. مثلا با توجه به اینکه د دانشگاه دولتی 2 بار قبول شدم نتوانستم شرکت کنم چون دختر بودم. بعدش که پیام نور شرکت کرم هم مادر مریض شد و اصلا نیازی به مراقبت 24 ساعته نداشت ولی من به خاطر محبت مادر و فرزندی شهریه می ریختم ولی امتحان نمی توانستم بدم چون معدلم پایین می آمد. بعد از این ماجراها به مادرم ارث کلانی رسید و ایشون و خانواده شون الان فکر می کنن خدا شدن. من اجازه بیرون رفتن ندارم. اجازه کار کردن ندارم. اجازه تنها رفتن به جاهای عمومی مثل نمایشگاه ندارم. اجازه دریافت گواهینامه ندارم و من رو به ازدواج اجباریترغیب می کنن در صورتی که از طرف مادرم بیماری روانی ارثی دارم. انقدر تحت فشارم که خودکشی کرده ام. به بهزیستی مراجعه کرده ام اما فایده ای نداشت. مشاوره هم فایده ای نداره چون هیچ شاهدی ندارم. از کسی پرسیدم و گفتن شما به راحتی می توانید حکم استقلال بگیرید و از خانواده جدا شوید. در حال حاضر هم فقط اجازه ازدواجتان با پدرتان استمنتها مشکل اینجاست که الان حتی اجازه پدرمم هم دست مادرم است چون تا حرف میزنیم ایشون مهریه و اجرت لمثل رو وسط میکشن. من اگر مستقل باشم می توانم کار پیدا کنم محل امن (مثل مونسی، نگهداری از فرزند و کودک،سرایداری، اقامت در خوابگاه پیدا کنم و برای خودم کسی شوم. به دانشگاه بروم و گلیم خودم را بیرون بکشم. خواستم بدونم روند گرفتن حکم استقلال از خانواده چیست و آیا آنها را خبر می کنند یا نه؟ چون اگر در دادگاه حاضر شوند من هیچ شاهدی نداارم اما آنها برای یکدیگر دروغ می گویند. مرا متهم به دزدی می کنند. مادرم مرا متهم به هرزگی می کند که رفتم و گواهی بکارت گرفتم. با پلیس تماس گرفتم و... . کسانی هستند که همین الان اگر حکم استقلال داشته باشند برایم کار و محل امن زندگی فراهم می کنند اما آنها هم به دلیل جنسیتم می ترسند. اگر گواهی داشته باشم دیگر چیزی برای ترسیدن وجود ندارد. ممنون می شوم اگر راهنمایی کنید.