زوج مطابق ماده ۱۱۰۶ و ۱۱۰۷ قانون مدنی مستحق مطالبه نفقه و تهیه مسکن است از طرفی با توجه به دوشیزه نبودن ملزم به تمکین عام خاص خواهد بود و زوج ملزم به تهیه مسکن مطابق نظر کارشناس تایید مسکن مربوط است

سلام مستند به ماده ۵۳ قانون حمایت از خانواده مصوب سال ۱۳۹۱ این امکان برای زوجه فراهم می‌باشد که به جرم ترک انفاق از شما شکایت بنماید و اگر شما محکوم بشوید، روانه زندان و حبس خواهید شد.

با سلام اگر نفقه زوجه را پرداخت نکنید در این صورت زوجه می‌تواند با عنوان ترک انفاق کیفری شکایت کند و از طرفی می‌تواند دادخواست مطالبه نفقه بدهد و شما طبق قانون مکلف به پرداخت نفقه همسرتان هستید. 

اگر زوجه تمکین نمی‌کند می‌توانید بدواً اظهارنامه ارسال کنید و سپس دادخواست الزام به تمکین مطرح کنید برای ثبت دادخواست الزام به تمکین باید اجاره نامه منزل و یا سند مالکیت پیوست دادخواست باشد در پرونده الزام به تمکین دادگاه موضوع را به کارشناس رسمی دادگستری ارجاع می‌دهد تا کارشناس منزل و اثاث آن را تایید کند اگر مورد تایید کارشناس باشد و زوجه حاضر به تمکین نباشد دادگاه حکم به محکومیت زوجه صادر می‌کند. 

در صورت صدور حکم محکومیت علیه زوجه، زوج می‌تواند با اخذ گواهی نشوز دادخواست ازدواج مجدد بدهد و از طرفی به زوج نفقه تعلق نمی‌گیرد و به راحتی نمی تواند جهت طلاق اقدام کنید بهتر است در صورت امکان اگر قصد ادامه زندگی مشترک را ندارید توافق کنید و به صورت توافقی طلاق بگیرید.

بادرود میزان اقساط باید براساس وضعیت معیشتی محکوم علیه تعیین خواهد شد اما عدم تادیه نفقه به مدت شش ماه متوالی برای زوجه حق طلاق ایجاد میکند به نکات ذیل توجه شود؛در صورت استنکاف شوهر از دادن نفقه و عدم امکان اجرای حکم محکمه و الزام او به دادن نفقه، زن می‌تواند برای طلاق به حاکم ‌رجوع کند و حاکم شوهر او را اجبار به طلاق می‌نماید. ‌همچنین است در صورت عجز شوهر از دادن نفقه.در صورتی که دوام زوجیت موجب عسر و حرج زوجه باشد، وی می‌تواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضای طلاق کند. چنانچه عسر و حرج مذکور در محکمه ثابت شود، دادگاه می‌تواند زوج را اجبار به طلاق نماید و در صورتی که اجبار میسر نباشد زوجه به اذن حاکم شرع طلاق داده می‌شودعسر و حرج  عبارت است از به وجود آمدن وضعیتی که ادامه‌ی زندگی را برای زوجه با مشقت همراه ساخته و تحمل آن مشکل باشد و موارد ذیل در صورت احراز توسط دادگاه صالح از مصادیق عسر و حرج محسوب می‌گردد:

1- ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالی و یا نه ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجه.

2- اعتیاد زوج به یکی از انواع مواد مخدر و یا ابتلا وی به مشروبات الکلی که به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و امتناع یا عدم امکان الزام وی به ترک آن در مدتی که به تشخیص پزشک برای ترک اعتیاد لازم بوده است.

3- محکومیت قطعی زوج به حبس پنج سال یا بیشتر.

4- ضرب و شتم یا هرگونه سوءرفتار مستمر زوج که عرفاً با توجه به وضعیت زوجه قابل تحمل نباشد.

5- ابتلای زوج به بیماری‌های صعب‌العلاج روانی یا ساری یا هر عارضه‌ی صعب‌العلاج دیگری که زندگی مشترک را مختل نماید.

موارد مندرج در این ماده مانع از آن نیست که دادگاه در سایر مواردی که عسر و حرج زن در دادگاه احراز شود، حکم طلاق صادر نماید.