در شرایطی که شما قرار دارید، اقدامات قانونی باید با دقت و سرعت انجام شوند. در ایران، تهدید با اسلحه جرم جدی محسوب میشود و حتی بدون مدرک فیزیکی (مانند عکس یا فیلم)، شهادت شما به همراه قرائن و شواهد دیگر میتواند برای پیگیری قانونی کافی باشد. در اینجا راهنمایی گام به گام برای شما ارائه میشود:
1. جمعآوری مدارک غیرمستقیم
پیامها و تماسهای تهدیدآمیز: حتی اگر قبلاً پیامها را پاک کردهاید، ممکن است از طریق اپراتور تلفن همراه یا شرکتهای ارائهدهنده خدمات اینترنت قابل بازیابی باشند.
شهود: اگر کسی در زمان تهدید با اسلحه حضور داشته یا صدای او را شنیده، از آنها بخواهید شهادت دهند.
ردیابهای مالی: اگر از شما پول گرفته، انتقال وجه یا هر مدرک مالی میتواند به پرونده کمک کند.
2. مراجعه به پلیس (کلانتتری یا پلیس امنیت اخلاقی)
شکایت رسمی: با مراجعه به کلانتری محل سکونت خود، شکایت را ثبت کنید. حتی اگر مدرک مستقیم ندارید، شرح دقیق وقایع (زمان، مکان، نحوه تهدید) و قسم شما میتواند آغازگر بررسی باشد.
تخصص پلیس: پلیس میتواند از طریق بررسی تماسها، موقعیت مکانی و ارتباطات او، مدارک دیجیتال را ردیابی کند.
3. قانونی بودن شهادت و قسم
در نظام قضایی ایران، سوگند (قسم) یکی از ادله اثبات است، اما معمولاً به تنهایی کافی نیست. با این حال، اگر شرح شما دقیق و همراه با قرائن (مانند سابقه تهدیدهای قبلی، پیامهای باقیمانده یا رفتار متهم) باشد، قاضی ممکن است آن را بپذیرد.
درخواست تحقیق محلی: قاضی میتواند از پلیس بخواهد در محل تحقیق کند یا از همسایگان استعلام بگیرد.
4. اقدامات احتیاطی فوری
امنیت شخصی: در صورت امکان محل زندگی یا کار خود را موقتاً تغییر دهید یا از همراهی افراد مطمئن در رفتوآمدها استفاده کنید.
مدرکگذاری: اگر دوباره با شما تماس گرفت، تماسها را ضبط کنید یا از پیامها عکس بگیرید.