توضیحات تان نامفهوم است

هرگونه ادعای مالکیت بر املاک و اموال نیاز به اسناد مالکیت یا اثبات مالکیت مطابق عقود ناقله مشروع و قانونی دارد

ادعای مالکیت برادرزاده که اسمش در قولنامه آمده تنها در صورتی پذیرفته است که عموها قصد هبه  آن مبلغ یا ملک را به او داشته باشند و آن هبه به طور رسمی ثبت شده باشد، یا اینکه ثابت شود عموها در واقع نماینده  بوده و پول متعلق به آن برادرزاده بوده است. صرف ذکر نام در قولنامه برای اثبات مالکیت در دادگاه، در این شرایط کافی نیست.

بله میتواند ادعا کند 

از نظر قانونی، ثبت سند یا قولنامه به نام یک کودک ۷ ساله در آن زمان، به‌تنهایی دلیل بر مالکیت مطلق او نیست و اگر اثبات شود ثمن معامله از اموال موروثی متوفی (پدر او) تامین شده، سایر وراث می‌توانند ادعای حق کنند. با توجه به صغر سن خریدار و عدم تمکن مالی وی، این معامله در واقع توسط اولیای قهری یا قیم از طرف او انجام شده و اگر محرز شود که این اقدام برای تضییع حقوق سایر وراث یا با استفاده از سهم‌الارث مشاعی بوده، امکان ابطال یا اصلاح سند وجود دارد. با این حال، به دلیل گذشت زمان طولانی و پیچیدگی‌های اثبات منشأ پول در دهه چهل، پیمودن مسیر قضایی نیازمند مدارک مستند از لیست دارایی‌های سال ۴۵ و شهادت شهود برای اثبات صوری بودن معامله به نام فرزند است.