سلام  

این متن قرار صادره از مرجع قضایی (شورا یا دادسرا) است، نه نامه‌ای از طرف شاکی.  

 قرار موقوفی تعقیب: چون شاکی در پرونده ضرب و جرح، توهین و تهدید رضایت قطعی داده، پرونده در همان بخش مختومه شده و دیگر تعقیب ادامه نمی‌یابد.  

 قرار منع تعقیب: در مورد قدرت‌نمایی با چاقو، دادسرا گفته ادله کافی برای اثبات جرم وجود ندارد و با اصل برائت، قرار منع تعقیب صادر کرده است.  

 نتیجه: شما در هر دو بخش پرونده دیگر تحت تعقیب نیستید.  

 نیاز به حضور در دادگاه ندارید، مگر اینکه شاکی ظرف مهلت قانونی (۱۰ روز از تاریخ ابلاغ) به دادگاه کیفری اعتراض کند. اگر اعتراضی ثبت نشود، پرونده مختومه است.  

پس این حکم به نفع شماست و فعلاً اقدامی لازم نیست جز اینکه ابلاغ را دریافت و نگهداری کنید.

سلام و عرض ادب
متنی که نقل کرده اید، تصمیم قضایی دادسرا است، نه نامه شاکی؛ در بخش اول گفته شده چون شاکی در جرم ضرب و جرح و توهین و تهدید به طور قطعی گذشت کرده و این جرایم قابل گذشت هستند، تعقیب متهم متوقف می شود و پرونده از این جهت بسته است. در بخش دوم هم درباره اتهام قدرت نمایی با چاقو اعلام شده که حتی با صرف نظر از گذشت شاکی، به دلیل نبود ادله کافی، بزه ثابت نشده و قرار منع تعقیب صادر شده است. این قرارها برای اطلاع به شما ابلاغ می شود و فقط اگر شاکی در مهلت ده روز در دادگاه اعتراض کند ممکن است دوباره برای توضیح دعوت شوید، وگرنه نیاز به مراجعه خاصی ندارید.

با سلام

نسبت به قسمتی از شکایت شاکی قرار موقوفی تعقیب و نسبت به قسمتی دیگر قرار منع تعقیب صادر شده و این موضوع به نفع متهم می‌باشد و قرار منع تعقیب ظرف مهلت ۱۰ روز قابل اعتراض در دادگاه کیفری ۲ می‌باشد.

نه 

اولین فرق قرار منع تعقیب با قرار موقوفی تعقیب، در موارد صدور این دو قرار می باشد؛ با این توضیح کهقرار موقوفی تعقیب، در مواردی، نظیر فوت متهم یا محكوم علیه، گذشت شاكی یا مدعی خصوصی، در جرایم قابل گذشت، شمول عفو، نسخ مجازات قانونی، شمول مرور زمان و سایر موارد ذکور در ماده 13 قانون آیین دادرسی کیفری، صادر می گردد. حال آنکه، قرار منع تقیب، در مواردی صادر می گردد که عملی از جانب متهم انجام گرفته، ولی آن عمل، جرم نمی باشد و یا اینکه، دلایل کافی برای ارتکاب جرم از ناحیه متهم، وجود ندارد.

دومین فرق قرار منع تعقیب با قرار موقوفی تعقیب، در مرجع صادر کننده قرار می باشد. قرار موقوفی تعقیب، در موارد قانونی، هم از جانب دادسرا و هم از جانب دادگاه، قابل صدور می باشد؛ در حالی که، قرار منع تعقیب، صرفا از ناحیه دادسرا صادر شده و در صورت عدم دلایل کافی یا جرم نبودن عمل، دادگاه، رای بر برائت متهم صادر می نماید.

یکی دیگر از تفاوت های قرار منع تعقیب با قرار موقوفی تعقیب، در نحوه اعتراض به این قرارها می باشد؛ با این توضیح که قرار موقوفی تعقیب، اگر از دادسرا صادر شود، قابل اعتراض در دادگاه کیفری دو بوده و چنانچه، از دادگاه کیفری دو صادر گردد، قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر می باشد. اما قرار منع تعقیب، چون صرفا از سوی دادسرا صادر شده، تنها، قابل اعتراض در دادگاه کیفری دو می باشد.