نظر به اینکه عیوبی که در زن مجوز فسخ نکاح است در ماده 1123 قانون مدنی احصاء شده است فقد رحم و عدم نازائی از آن موارد نیست و این صفت هم در ضمن عقد شرط نشده است بنابراین دعوی فسخ مورد پذیرش نیست
هج چنین وفق ماده 1131 قانون مدنی حق فسخ فوری است و به محض اطلاع باید اعمال گردد که فوریت آن لحاظ نشده است و علاوه بر فوری بودن ، خواهان بطور عملی حق فسخ را ساقط نموده است ثالثاً حتی بفرض آنکه ادعای خواهان و حق فسخ وی اثبات گردد با توجه به ماده 1101 قانون مدنی ( مفهوم مخالف آن ) بعد از نزدیکی ، حتی اگر ازدواج فسخ شود ، زن مستحق مهریه خواهد بود و بنابراین بایستی مهریه را پرداخت کند و در این صورت زوج نیازی به طرح دعوای فسخ ندارد و می تواند از حق طلاق استفاده کند
چنانچه عقد نکاح مبنیاً بر این موضوع توافق شده باشد لذا عدم فرزندآوری و کتمان آن میتواند از مصادیق تدلیس در نکاح بوده و سبب فسخ نکاح گردد که از آثار آن لغو مهریه است
© تمام حقوق این وبسایت برای مالک آن محفوظ می باشد. حق چاپ و نشر مطالب این وبسایت به صورت الکترونیکی یا غیر الکترونیکی محفوظ می باشد.