حضانت بچه طبق قانون تا ۷ سالگی با مادر است و بعد از آن تا سن بلوغ با پدر است و پس از آن دیگر از دایره حضانت خارج می‌شود و خودش تصمیم می‌گیرد با چه کسی زندگی کند

باید رای صادر شود سن جنسیت فرزند حایز اهمیت است و مصلحت وی

الله اعلم 

در صورت عدم توافق کتبی، حضانت طبق قانون به والدین تعلق دارد و معمولاً تا ۷ سالگی با مادر است. اگر دادگاه رأیی صادر نکرده باشد، حضانت رسمی تلقی نمی‌شود.

اگر هیچ توافق کتبی یا دادگاهی برای حضانت نشده باشد، حضانت فرزند بر اساس قانون مدنی ایران و نظر دادگاه به مصلحت کودک تعیین می‌شود و به مجرد تولد تا سن قانونی طبق ماده ۱۱۷۹ و ۱۱۸۴ قانون مدنی با مادر است مگر دادگاه خلاف آن حکم کند

حضانت تا هفت سالگی با مادر پس از آن با رعایت مصلحت با پدر است و پس از بلوغ فرزند خود انتخاب حضانت بار رعایت مصلحت می‌کند

با سلام حضانت فرزند دختر و پسر تا ۷ سالگی با مادر است و پس از آن با پدر تا ۹ سالگی و ۱۵ سالگی سن وجنس  فرزند در سوال ذکر نشده است

سلام و احترام
حضانت تابع قانون است نه امضا؛ تا سنین مقرر به یکی از والدین می‌رسد و پس از آن با حکم دادگاه و مصلحت طفل تعیین می‌شود.

سوال مبهم

در هر صورت حضانت فرزند تا هفت سالگی با مادر است و بعد ازان با پدر است تا به سن قانونی برسند و خود می‌توانند تصمیم گیری کنند که پیش کدام‌یک از والدین باشند ولی با اثبات د عدم صلاحیت هر کدام از والدین میتوان از هرکدام از والدین سلب حضانت کرد 

با سلام در اینجا باید به دختر یا پسر بودن فرزند و سن او توجه کنید حضانت تا هفت سال با مادر است اگر دختر می‌باشد از ۷ تا ۹ سالگی با پدر و بعد از آن خود دختر تصمیم می‌گیردو اگر پسر می‌باشد از هفت سالگی تا ۱۵ سالگی با پدر و بعد از آن خود پسر تصمیم می‌گیرد حالا ببینید شرایط شما کدام از این‌ها را در دل خود جا می‌دهد  

سلام چه شخصی یا اشخاصی در چه پرونده‌ای یا در کجا، چنین صحبتی را نموده‌اند. حضانت تا هفت سالگی بر عهده مادر است و از سن ۷ سالگی تا سن بلوغ بر عهده پدر می‌باشد.

حضانت دختر و پسر تا ۷ سالگی با مادر از ۷ تا ۹ سالگی با پدر و پسر از تا ۱۵ سالگی با پدر است