بر اساس قوانین ایران و شرایط موجود در قراردادهای مشارکت در ساخت، سازنده مکلف به اجرای تعهدات خود بر اساس قرارداد است. در صورت وجود تعهد مبنی بر نصب آسانسور دوم، و عدم انجام آن توسط سازنده، مالکین میتوانند بر اساس ماده 219 قانون مدنی و اصول قراردادها، از سازنده به علت نقض تعهد شکایت کنند و الزام وی به اجرای قرارداد را از دادگاه بخواهند. در صورتی که قرارداد بهطور صریح نصب دو آسانسور را مقرر کرده باشد یا در نقشه ساختمان به تصویب رسیده باشد، ادعای سازنده برای مطالبه هزینه اضافی موجه نیست و مالکین میتوانند الزام وی به انجام تعهد را درخواست کنند. از طرفی هم طبق ماده ۲۲۵ قانون مدنی متعارف بودن امری در عرف و عادت بدون تصریح در عقد هم دال بر مسئولیت است که در قانون و عرف برای ساختمانی بالاتر از هشت طبقه یا بالاتر از ۲۸ متر ساختن آسانسور دوم الزامی ست و همچنین توجه به محتوا و مستندات قرارداد و نقشههای رسمی برای تقویت پرونده مهم است.
سلام و وفت بخیر خدمت شما کاربر محترم سایت داداه باید اسناد و مدارک رت رویت کنیم سپس در این مورد اظهارنظر نهایی داشته باشیم