با سلام و احترام به عرض میرسانم پدر بزرگ بنده یک شعیر از 96 شعیر روستایی را در سال 48 خریداری کرده است با قولنامه وچندین سال این زمین هارا کاشته است تا سال 60 و بعد سال 60 زمین ها را به دایی خود سپرده است و تا سال 65 به زمین ها سر نزده است در سال 65 وقتی به سر زمین ها میرود میبیند روستایی ها زمین هارا غصب کرده اند بجز یک قطعه زمین که در تصرف دایی بوده است در سال 65 وقتی زمین را از دایی خود مطالبه میکند ایشان یعنی دایی زمین را جو کاشته بوده و به پدر بزرگم میگوید که بعد از برداشت محصول زمین را به پدر بزرگم میدهد و طرفین یک قرار داد بین خود مینویسند و دایی به تعهد خود عمل میکند و زمین را به پدر بزرگم پس میدهد و تا سال 75 وی زمین را میکارد در سال 74 دایی فوت میکند در سال 75 پدر بزرگم تقاضای سند مالکیت میکند و با اعتراض وراث دایی مواجه میشود پدر بزرگم با قولنامه سال 48 اقدام به صدور سند کرده است ولی در دادگاه بنا به نا آگاهی ادعا میکند زمین را در سال 65 از پدر وراث یعنی دایی تحویل گرفته عین حقیقت را میگوید ولی به قولنامه سال 48 استناد نمیکند لیکن وراث دایی در دادگاه ادعای جعل بودن تعهد نامه سال 65 میکنند و پدر بزرگم دو نفر را بعنوان گواه معرفی میکند ولی از شانس بد گواه در دادگاه حاضر نمیشوند و قاضی بنا به دلیل اینکه گواه حاضر نمیشوند با متن اینکه قولنامه سال 65 جعل بوده است تقاضای ثبتی پدر بزرگم را ابطال میکند و در دادگاه تجدید نظر نیز حکم تایید میشود ولی به ناحق چون چطور ممکن است تقاضای ثبتی را که به استناد سال 48 رای به صدور سند داده شده از طرف هیات حل اختلاف انوقت در دادگاه بنا به استناد قولنامه سال 65 ،حکم به ابطال تقاضای ثبتی داده شود ودر اداره ثبت اسناد نیز پرونده موجود است که پدر بزرگم در سال 48 یک شعیر از 96 شعیر رو از شخصی که صاحب نسق هست خریداری کر ه بعد سال 81 که پدر بزرگم فوت کرده است وراث دایی زمین را تصرف میکنند و درست زمین چسبیده به زمین پدر بزرگم هم در تصرف انها است چون دایی هم قولنامه ای دارد که یک شعیر از 96 شعیر را خریداری کرده از شخص دیگری که اصلا وی مالک نبوده و نسق زراعی به اسم ایشان وجود ندارد ،حال بعد گذشت این همه سال بنده پارسال رفتم و ان زمین را تصرف کرده و جو کاشتم و وراث دایی امدن و جو را تخریب و زمین را از تصرف من در اوردند و بنده با شکایت تصرف عدوانی به صورت کیفری به دادگاه رفتم و قاضی به کارشناسی رجوع کرد و کارشناس رای به ما داد و اینها اعتراض کردند و دوباره هیات 3 نفره اند هیات از انها سند فروشنده اولیه را خواست اینها که ادعا میکنند این یک شعیر رو پدرشون از شخصی بنام ر خریده نسق زراعی بنام ایشان نیست در دادگاه قاضی با رای منع تعقیب شکایت مارا رد کرد که اینها چندین سال پیش تقاضای ثبتی پدر بزرگ مارا ابطال کرده اند و بنده به رای دادگاه بدوی اعتراض کردم ودر تجدید نظر قاضی نکته سنج به اینکه طرفین که قولنامه دارند نوشته شده ر یک شعیر را به فلانی فروخته و فلانی طی ذیل نویس همان قولنامه ملک را به فلانی فروخته و فلانی طی ظهر نویس همان قولنامه به پدر طرفین همان دایی پدر بزرگم فروخته است در حالیکه فروشنده اول ر بوده طی قولنامه ولی ر طبق نظریه کارشناسی معلوم نگردیده صاحب نسق است یا خیر چون طرفین سندی ارائه نکرده اند ولی بنده که ادعا میکنم زمین را از شخص بنام سین خریده ایم طبق قولنامه سال 48 و ایشان نیز صاحب نسق هستند طبق این شعبه تجدید نظر حکم بدوی را نقض و پرونده را جهت رسیدگی ماهوی به شعبه بدوی اعاده نمود و دوباره من به همان شعبه رفتم و قاضی از ادراه ثبت اسناد استعلام نمودند که ایا ر صاحب نسق هست یا خیر و اداره ثبت در جواب نامه نوشتند بعد از بررسی جامع به مالکیت ثبتی معلوم شد ر صاحب سند زراعی نیستند ولی من گواهی مالکیت ثبتی کسی که پدر بزرگم از ایشان خریده اند را تقدیم دادگاه نموده ام حال در 30 ام ما وقت رسیدگی داریم از شما سروران گرامی خواهشمندم بنده را راهنمایی کنید تا چطور از خود دفاع کنم آیا کسی صاحب نسق نیست میتواند مالک باشد آیا میتوانم ادعا کنم که قولنامه انها اساس ندارد و باطل است آیا انها میتوانند بگویند که ر هم از شخص دیگری که صاحب نسق است خریداری کرده در حایکه در قونامه انها اصلا نوشته نشده ر این یک شعیر را از شخص صاحب نسق خریده است خواهشمند است بنده رو راهنمایی کنید میدانم که متن شرح حال من خیلی طولانی و خسته کننده است خواهشمند است بنده رو راهنمایی بفرمایید تا پس فردا در دادگاه بتوانم از خود دفاع کنم با تشکر از زحمات بی پایان شما