عرض و سلام و ادب خدمت وکلا و مشاوران محترم در پرونده مطالبه مهریه مرحومه، وراث زوج در جلسه رسیدگی دادگاه اقرار نمودند آپارتمان متعلق به زوج متوفی را فروخته اند و به موجب دادنامه محکوم به پرداخت مهریه زوجه به وراث زوجه از ماترک متوفی زوج گردیدند. در مرحله اجرای حکم، قاضی دادگاه دستور دادند به اندازه همان ثمن‌ معامله حاصل از فروش آپارتمان توسط وراث زوج، از اموال وراث زوج بند 2 نحوه اجرای محکومیت های مالی وصول و ایصال گردید. لکن پس از گذشت 5 سال از اجرای حکم و خاتمه آن، محکوم علیه با ارائه مستنداتی و در تناقض با آنچه که قبلا اظهار و اقرار کرده بودند هم اکنون ادعا نموده که مورث زوج در هنگام فوت اصلا مالک آپارتمان نداده و با تهیه چند بر‌گ فهرست اموال منقول(اعم از اثاث البیت و ...) به پیوست دادخواست خود و ارایه یک برگ مبایه نامه و ... و در تناقض با آنچه که قبلا اقرار کردند که هم در دادنامه ثبت شده و هم در صورتجلسات دادگاه ثبت گردیده، صدور حکم دایر بر اثبات زاید بودن دیون متوفی نسبت به ماترک موضوع ماده 248 قانون امور حسبی را درخواست نموده اند با هدف ابطال عملیات اجرایی و استراداد محکومُ به. آیا وجاهت قانونی دارد که وراث 17 سال پس از فوت مورث خود هم اکنون اقدام به تهیه فهرست اموال نموده و به استناد آن این ادعا را مطرح نمایند که مورث در زمان فوت اموالی نداشته که تکافوی دیون را بدهد؟ مضافا این که بنا به اظهار خودشان ذیل فهرست ارایه شده جاری، در برخی اموال منقول مورث فارغ از ارزش و بهای آن دخل و تصرفاتی داشته اند برخی از اثاث البیت را بذل و بخشش کرده و ... همچنین صرفا فهرست اموال را اظهار نموده اند که اکثرا اثاث البیت بوده و ارزش و بهای آن را مشخص نکرده اند. ضمنا در دادخواست خود استعلام از راهور اداره ثبت بانک‌ها و ...را درخواست نموده اند. با سپاس از راهنمایی بزرگواران و احترام مجدد