با سلام و خسته نباشید. سپاس از اینکه وقت میگذارید و سوال بنده را کاملا کارشناسانه پاسخ می دهید 1- من و همسرم در سال 86 به عقد یکدیگر در آمدیم و اردیبهشت سال 88 عروسی نمودیم. همسر بنده از اقدام به همبستری با بنده خودداری کرده و این موضوع را تا اوایل سال 90 بطول انجامید و دوشیزه باقی مانده بود. بنده به دلیل علاقه به ایشان از هرگونه شکایت خودداری کرده، و بنا به توصیه مشاورین تمام به مهرورزی و ابراز محبت میپرداختم تا بالاخره عمل نکاح انجام شد. 2-ایشان در سه سال اول زندگی بالغ بر 700 روز را به بهانه واهی مانند، ازدواج اقوام، فوت اقوام، سرکشی به خانواده شان که در شهر دیگری ساکن بودند برای مدتهای یک یا چند ماه در خانه بنده بسر نمی برده اند. 3- ایشان در حین مشاجره ها بشدت بد دهن هستن و از الفاظ رکیک به راحتی استفاده میکنند. 4- از اواسط سال 95 به خانه پدرشان مراجعه کرده و با اینکه بنده هم بصورت حضوری هم بشکل واسطه قرار دادن پدرشان برای بازگشت به خانه خودداری کرده اند. 5- از شهریور امسال 99 شروع به اقدام برای حقوق قانونی خود کرده اند. نفقه ، مهریه ... 6- بنده نیز درخواست تمکین خود را به دادگاه تقدیم کرده ام که بنا به هر دلیلی تاریخ دادگاه عدم تمکین ، بعد از صدور حکم دادخواستهای ایشان تعیین گردیده است. ( احکام تمامی در مهرماه بر علیه بنده صادر گردیده در صورتیکه تاریخ دادگاه تمکین بنده را ابتدای دی ماه سال جاری تعیین کرده اند) 7- ایشان به تازگی درخواست طلاق خود را تقدیم شورای حل اختلاف شهرستان محل سکونت خود کرده اند. اما سوال : آیا ایشان تنها به دلیل اینکه بنده از بچه دار شدنمان جلوگیری کرده ام میتوانند در خواست عسر و حرج و طلاق نمایند؟ آیا اصلا جلوگیری بنده بعنوان مرد خانواده از بچه دار شدنمان در دادگاه خانواده جرم هست؟ تنها دلیل جلوگیری بنده از بچه دار شدن هم ناسازگاری ایشان و عدم احترام گذاشتن و فاقد اخلاق بودن ایشان بوده است.