بر اساس ماده ۱۰ قانون مدنی ایران، قراردادهای خصوصی معتبر و الزام‌آورند مگر اینکه خلاف صریح قانون یا نظم عمومی و اخلاق حسنه باشند. در مورد سوال شما، توافق‌نامه جدیدی که بر خلاف قرارداد اولیه است، اگر به صورت آگاهانه و با رضایت طرفین امضا نشده باشد، ممکن است قابل اعتراض باشد. بر اساس ماده ۱۹۱ همان قانون، وجود اشتباه یا عدم اراده در زمان امضای قرارداد سبب بطلان آن می‌شود. در صورت ادعای فشار یا عدم آگاهی در زمان امضا، می‌توان با استناد به مبانی فقهی و حقوقی مبنی بر لزوم رعایت اصل صحت و اختیار، اعتراض نمود. پیشنهاد می‌شود اسناد و شواهد مورد نظر برای اثبات ادعا فراهم گردد.