هرگونه ادعا یا مطالبه حقوقی نیاز به ادله مطابق ماده ۱۲۵۷ و ۱۲۵۸ قانون مدنی دارد
در حقوق ایران اصل بر برهان و اثبات ادعاست و مطابق ماده ۱۲۵ قانون آیین دادرسی مدنی، ادعای خواهان بدون ارائه سند، مدرک یا شاهد معتبر معمولاً قابل استناد نیست و اگر خوانده در جلسه حاضر نشود ولی ادعاهای خواهان بدون اثبات باقی بماند، قاضی غالباً حکم به رد دعوا صادر میکند زیرا بار اثبات بر عهده مدعی است و «البَرهان علی المدعی» برقرار است؛ بنابراین در صورت نداشتن مدرک و عدم توانایی اثبات، شکایت معمولاً بینتیجه خواهد بود
بر اساس اصول حقوقی، اصل "المدعی علیه البینه" یعنی "مدعی باید دلیل بیاورد" در دعاوی حقوقی جاری است و بر طبق ماده ۱۲۶۲ قانون مدنی، بار اثبات دعوی بر عهده مدعی است. به این معنا که در صورت عدم ارائه سند یا شاهد معتبر از سوی خواهان، دادگاه معمولاً به نفع خوانده رأی میدهد. با این حال، در مواردی که خوانده به هیچوجه دفاع نمیکند، برخی دادگاهها ممکن است بر اساس قاعده "اقرار سکوتی" و مواضع احتمالی پیشین خوانده، به نفع خواهان تصمیمگیری کنند. این روش ممکن است مؤثر باشد، اما بستگی به تشخیص قاضی دارد. با این حال، ارائه هر نوع مدرک یا شاهدی میتواند به تقویت موضع خواهان کمک کند.
© تمام حقوق این وبسایت برای مالک آن محفوظ می باشد. حق چاپ و نشر مطالب این وبسایت به صورت الکترونیکی یا غیر الکترونیکی محفوظ می باشد.