بادرود، پرسشگر ارجمند،
با عنایت به وضعیت متأهلی و سکونت شما در منزل پدری توأم با عدم پرداخت نفقه از سوی زوج و طرح دعاوی مهریه و نفقه، رَویه مختصره ذیل جهت استخلاص از این عسرت تقدیم میگردد؛ علیرغم وجود حق حبس برای زوجه، توسل به آن در فرض استنکاف زوج از ایفای وظایف زناشویی و پرداخت نفقه، منجر به تعویق و تطویل فرایند دادرسی و بعضاً عدم حصول نتیجه مطلوب میگردد.
نخست، با عنایت به رویه قضایی، طرح دعوای طلاق به استناد عسر و حرج ناشی از عدم پرداخت نفقه و سوء رفتار زوج، راهکاری مُنجِزتر به نظر میرسد.
ثانیا، با توجه به تصریح زوج بر قصد اضرار، میتوان به استناد بندهای مندرج در شروط ضمن عقد نکاح و یا ماده واحده قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق، تقاضای صدور حکم طلاق را مطرح نمود.
ثالثا، در صورت احراز عسر و حرج و استقامت زوج بر طریقه مذموم، دادگاه با استناد به ماده 1130 قانون مدنی و با احراز شرایط، حکم طلاق را صادر خواهد نمود و این مهم، مسیر استخلاص را تسهیل مینماید.
آنچه پاسخ گفتم، در حد کلیات بود،تحلیل دقیق موضوع شما مستلزم گفتگوی طرفینی است، بنابراین شما را از مشاوره(تلفنی و حضوری) با یک وکیل متخصص بی نیاز نمی کند، دقت کنید،دادگستری عرصه آزمون و خطا نیست.