با درود، با توجه به شرح ماوقع، این موضوع از جنبه‌های حقوقی قابل بررسی است. اولا، عمل شما مبنی بر بردن همسرتان به مسافرت، با عنایت به وجود رابطه زوجیت و عدم صدور حکم طلاق، نمی‌تواند مصداق آدم‌ربایی تلقی گردد. آدم‌ربایی غالباً در مواردی مصداق دارد که شخصی بدون رضایت و به صورت غیرقانونی توسط دیگری توقیف یا جابه‌جا شود. در این مورد، همسر شما به میل خود سوار خودرو شده و به مسافرت رفته است و حتی در طول مسافرت نیز فرصت ترک شما را داشته است. ثانیاً، محکومیت شما به حبس تعزیری به اتهام آدم‌ربایی، مستلزم ارائه ادله کافی و اثبات ارکان جرم از سوی دادسرا است. صرف شکایت مادر همسرتان و تحریک او به شکایت، نمی‌تواند مبنای محکومیت شما قرار گیرد. با این اوصاف، پیشنهاد می‌شود نسبت به حکم صادره تجدیدنظرخواهی نمایید و با ارائه مستندات و دفاعیات لازم، از جمله شهادت فرزند مشترکتان و سایر مدارک موجود، بی‌گناهی خود را اثبات کنید. همچنین، می‌توانید با استناد به ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری، تقاضای اعاده دادرسی نمایید، مبنی بر اینکه حکم صادره خلاف بین شرع است. ضرورت دارد با یک وکیل مجرب در امور کیفری مشورت نموده و از او بخواهید تا در این مراحل شما را راهنمایی و نمایندگی کند. دفاع از حقوق قانونی و پیگیری مجدانه پرونده از طریق مراجع قضایی، تنها راهکار موجود برای احقاق حق شماست.

دادنامه‌ای که نشان‌دهنده محکومیت شما به 5 سال حبس می‌باشد، نیاز می‌باشد که به رؤیت برسد تا معلوم شود که مستند و استدلال دادگاه محترم، چه می‌باشد.

درود نیازمند بررسی تخصصی پرونده است

سلام و وقت اگر حکم شما قطعی نشده باشد سریعا باید تجدید نظر خواهی کرد و خلاف این را اثبات کنیم در غیر این صورت حکم قطعی شده و هیچ کاری نمی‌توان انجام داد این موضوع آدم ربایی نیست و قابل اثبات است کا خلاف آن را مطرح کنیم و خلاف این مورد را اثبات کنیم اگر هنوز در زوجیت یکدیگر باشید و این اتفاق افتاده باشد آدم ربایی نیست اگر حکم قطعی شود هیچ کاری نمی‌توان کرد و باید حبس را تحمل کنید

آدمربایی در این خصوص متصور نیست

بلی قطعا باید پرونده شما را مطالعه و بررسی کرد

اگر در قید زوجیت هستید آدم ربایی اتفاق نیفتاده پیشنهاد می شود جهت بررسی دقیق موضوع مشاوره تلفنی داشته باشید