سلام و عرض ادب حضانت فرزند؛ فقط حق قانونی شما نیست بلکه تکلیف و وظیفه قانونی شما نیز هست؛ یعنی حضانت طفل؛ هم حق است و هم تکلیف! "حق" حضانت فرزند 3 ساله شما تا سن 7 سالگی با مادر اوست ولی "تکلیف" حضانت ایشان، با هردو ابوین است و لذا هیچیک از شما نمیتوانید قانوناً از کشیدن بار تکلیف حضانت وی شانه خالی نمایید. فلذا درفرض سؤال؛ دادگاه به تبعیت از "حق" حضانت مادر، "تکلیف" حضانت را نیز، تا 7 سالگی ابتدائاً به مادر (که صاحب "حق" اولویت برای حضانت فرزند 3 ساله است)، بار مینماید و درصورت وجود عذر شرعی و قانونی موجه برای مادر که انجام تکلیف حضانت طفل را برای وی غیرممکن کند، این تکلیف را به طور ثانوی به پدر بار مینماید و درهر دو صورت، پدر مسئول پرداخت نفقه و هزینه های نگهداری اوست.
با سلام و احترام ،،،، بر اساس ماده 1169 قانون مدنی برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او طلاق گرفته اند و یا جدا از یکدیگر زندگی میکنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر میباشد. با رسیدن فرزند به سن بلوغ (در پسر 15 سال تمام قمری و در دختر 9 سال تمام قمری) دادگاه خود را فارغ از رسیدگی در خصوص دعوی حضانت میداند. در این موارد خود فرزندان میتوانند انتخاب نمایند که نزد پدر یا مادر خود زندگی کنند.
© تمام حقوق این وبسایت برای مالک آن محفوظ می باشد. حق چاپ و نشر مطالب این وبسایت به صورت الکترونیکی یا غیر الکترونیکی محفوظ می باشد.