سلام وقتتون بخیر من 5 ساله ازدواج کردم و از کرج به تهران اومدم برای زندگی با شوهرم. من تو این شهر کسیو ندارم. شاغلم نیستم. نه باشگاهی میرم نه بیرون میرم نه جایی ک دوتا ادم ببینم و معاشرت داشته باشم. همسرمم چون وضع زیاد قابل قبولی نداره و کلا باید قسط بده اکثرا سرکاره. من دیگه تحمل این شرایط خیلی برام سخت شده.یعنی دیگه نمیتونم بمونم اینجا. کل روز با دختر دوسالم تنهام تو خونه. تنهایی روح و روانمو خیلی تحت فشار گذاشته. همسرمم اصلا راضی نمیشه خونمونو ببریم کرج پیش خانواده من تا حداقل من از این وضع دربیام. بهونه های مختلف میاره. میگه مادرم و بردارم تنها میمونن. یا میگه من اصلا نمیتونم کرج زندگی کنم. یا الکی میگه به محل کارم دور میشه. من میدونم ک حق مسکن با اقاست ولی خوب من چیکار کنم؟؟ ب خدا خیلی تو عذابم.میخواستم بدونم تبصره ای جیزی نیست ک دادگاه با استناد ب اون ب همسرم بگه منزلو ببریم جای دیگه همیشه عذاب ب خاطر اعتیاد و دست بزن و فقر و این جیزا نیست. ی وقتایی ام میشه این شرایط من ک عینه جهنمه زندگیم برام