ممنون از پاسختون. خب وقتی کارشناس میگه سند قبل از عقد بوده و میگه قدمتش 4الی 5 سال هست،یعنی برگه مال قبل از عقد هست.متن برگه رو شوهرم گفت بنویس و خودش هم تو اظهاراتش گفته که در نگارش متن و جمله بندی به من کمک کرده.اگر قرار بود نظریه کارشناس ارزش نداشته باشه، برای چی فرستادن کارشناسی؟ دوم اینکه وقتی همسرم همش تناقض گویی میکنه و دروغ میگه، یعنی سکه ای نداده. وقتی یک بار میگه 5ماه بعد عروسی دادم یعنی داره اقرارمیکنه که 5 ماه بعد عروسی داده و این سند مال 5 ماه بعد عروسیه اما بعدش دوباره میگه برای 1 ماه بعد عروسی هست و بازمیگه تو ماه عروسی داده. خب تناقض گویی نشانه ی عدم راستگویی و صحت هست. ضمنا شوهرم تو دادگاه گفت که سکه ها رو قبل از گفته های شهود پرداخت کرده. تو صدای ضبط شده هم کاملا مشخصه که حرفهاش تو صدای ضبط شده بعد از ادعای دادن سکه ها هست و زمانی هست که داریم جدا میشیم و تو صدای ضبط شده وقتی من میگم که برگه برای قبل از عقد هست، شوهرم هم میگه خب. ضمنا شوهرم گفته که سکه ها رو از مادرش گرفته. اولا مادرش خونه دار هست و ثانیا کاملا مخالف ازدواج ما بوده و حتی یک ریال هم کمکمون نکرده. ثالثا کدوم زن خونه داری 100 تا سکه تو خونه اش داره که بخواد بیاره بده به کسی که باش مخالفه. ضمنا من این برگه رو در قبال برگه 3 دنگ خونه که شوهرم به من داده بود بهش دادم. شوهرم تو برگه نوشته بود هر وقت بعد از ازدواج خونه ای رو خرید، 3 دنگ به اسم من میکنه. آخه چطور ممکنه یک نفر 100 سکه همین جوری به یکی بده بدون اینکه ثبت محضری کنه یا تاریخ بزنه یا شاهدی وجود داشته باشه؟ این اصلا با عقل سازگار نیست.

با درود به بانوی هموطن اوّل. وقتی شما اظهار داشتی این برگه ماله قبل از عقده، یعنی وجود این برگه رو تأیید کردی که به این کار اصطلاحاً میگن " اقرار ضمنی". پس شما اقرار به صحّت محتویات برگه کردین که الان دیگه فقط یه برگه نیست بلکه سنده. دوّم. کارشناسی در این خصوص کار بسیار مشکلیه و عبارات "می تواند قبل از عقد باشد" و "چهار الی پنج سال پیش" ، برای اقناع قاضی کافی نیست و بنابراین وی به اصل برمی گردد یعنی اصل صحّت یعنی این سند درسته مگر خلافش ثابت بشه مثل اینکه شما ثابت کنید این توافق صوری(اَلکی) بوده وگرنه وکیل ایشون بی راه نگفته که شما نوشتی همسرم پس همسرش بودی و خلاف این رو شما باید ثابت کنی. ضمن اینکه وقتی دو سند مثل سند ازوداج شما و این برگه موضوع دعوایی قرار می گیرن که تاریخه کدومش مقدم(اول بوده) و کدوم مؤخر(بعدی) بوده، قانون میگه سندی که تاریخ نداره مؤخر(بعدی) محسوب می شود که در مورد شما میشه همین برگه. سوّم. تناقض گوییه همسر شما فقط در تعداد ماه های پس از ازدواجه که میشه گفت خاطرش نیست. آنچه مهمّه بعد از عقد بودن و پرداخت سکه هاست که ایشون گفته فلان ماه بعد از عقد دادم. البته همسر شما در این خصوص تکلیفی به اثبات نداره و بار اثبات بر عهده شماست. پس شهادت شهود شما هم به کار نمیاد چون ممکنه بعد از گفته هایی که شهود شما شنیدن، 100 سکه را پرداخت کرده باشه. صدای ضبط شده هم مدرک نیست ضمن اینکه مثل داستان شهود، ممکنه بعدش سکه ها رو به شما داده باشه( البته خدایی نکرده حمل بر جسارت بنده نباشه خواهرم. شما قطعاً راست میگی امّا من به عنوان مشاوره شما باید ابتداء روبروی شما، درست جایی که طرف های شما ایستادن قرار بگیرم تا ببینم چه راه حلی میشه پیدا کرد.) چهارّم. در خصوص وسایل، اگر هنوز موجود هست شما میتونی بگی هدیه دادی و الان میخوای پس بگیری و مستند ادعاتو هم پرینت پرداخت ها قرار بدی. البته اگر دادگاه خانواده نپذیرفت، برای این مورد شما باید دادخواست جداگانه به داگاه عمومی حقوقی با عنوان رجوع از هبه تقدیم کنی . با توجه به وظایف دادگاه خانواده که تعیین تکلیف جهیزیه نیز هست، قاعدتاً تعیین تکلیف می کنه امّا ممکنه که بحث اثبات مالکیّت پیش بیاد و دادگاه مذکور این مورد رو نپذیره. پنجم. پیشنهاد می کنم برای تجدیدنظر به یک وکیل مراجعه کنید و این موضوع رو هم مدّ نظر قرار بدین که امکان برنده شدنتون نه محال امّا زیاد نیست (مثلاً اینکه همسر شما کی و با چه پولی و از کجا این تعداد سکه رو خریده و به شما داده؟ ) و به وقت و هزینه ای که صرف می کنین، توجّه داشته باشین. پیروز باشید