مشاوره حقوقی رایگان - ضرب و جرح
پاسخ ها:
موضوع می‌تواند دفاع مشروع مطابق ماده ۱۵۶ قانون مجازات اسلامی باشد و هرگونه درگیری فیزیکی الزاماً به معنای رفتار مجرمانه نیست و اصل برائت است تا دلیل معارض با آن پیدا شود
عبارت «و در ادامه ایشان اقدام به درگیری فیزیکی با بنده نمود» در منطق حقوقی اقرار صریح به وقوع درگیری فیزیکی متقابل میان طرفین نیست بلکه اقرار ضمنی به اصل وقوع درگیری فیزیکی است. چون متشاکی با این جمله به‌طور مستقیم تصریح نکرده که «من هم درگیر شدم» بلکه وقوع «درگیری دوطرفه» را به‌صورت ضمنی پذیرفته و نقش طرف مقابل را پررنگ‌تر بیان کرده است. به استناد ماده ۱۲۷۵ قانون مدنی، اقرار باید صریح و بی‌ابهام نسبت به امری باشد که به زیان مقر تمام شود، و در اینجا چون عبارت به‌گونه‌ای تنظیم شده که بار تقصیر را به شاکی منتقل می‌کند، صرفاً دلالت بر اقرار ضمنی به وقوع نزاع و تماس فیزیکی دارد نه اعتراف صریح به ارتکاب ضرب‌وجرح. قاضی بر پایه همین جمله می‌تواند احراز کند که درگیری واقع شده اما برای اثبات تقصیر متشاکی نیاز به دلایل تکمیلی مثل گواهی پزشکی قانونی، شهادت شهود و گزارش ضابطان دارد.
