در حقوق ایران، خیار به معنای حق فسخ قرارداد است و در برخی موارد، این حق از بین میرود یا غیرقابل اجرا میشود. بر اساس قانون مدنی، خیار فسخ در موارد زیر غیرقابل اجرا یا ساقط میشود: 1. خیار غبن در معامله فضولی اگر معامله فضولی (یعنی توسط شخصی انجام شود که مالک نیست) باشد و بعداً مالک آن را اجازه دهد، خیار غبن (ضرر فاحش) ساقط میشود، مگر اینکه مالک در زمان اجازه، از وجود غبن آگاه نباشد. 2. سقوط خیار به دلیل از بین رفتن مورد معامله اگر مورد معامله قبل از فسخ، به کلی از بین برود (مثلاً خانه فروختهشده در آتش بسوزد)، خیار فسخ ساقط میشود، زیرا دیگر چیزی برای فسخ وجود ندارد. 3. تلف شدن مورد معامله بعد از فسخ اگر خریدار یا فروشنده قرارداد را فسخ کند، اما قبل از بازگرداندن مال، آن مال تلف شود، دیگر نمیتوان از فسخ استفاده کرد و طرفین باید به قرارداد پایبند باشند. 4. انصراف از خیار اگر صاحب خیار (مثلاً خریدار در خیار حیوان یا خیار تأخیر ثمن) بهطور صریح یا ضمنی از حق فسخ خود انصراف دهد، دیگر نمیتواند قرارداد را فسخ کند. 5. گذشت مهلت خیار برخی خیارات مانند خیار تأخیر ثمن (3 روز برای پرداخت قیمت) یا خیار حیوان (3 روز برای فسخ معامله حیوان) دارای مهلت مشخصی هستند. اگر در این مدت فسخ نشود، حق فسخ از بین میرود. نتیجه: بهطور کلی، خیار فسخ در مواردی مانند تلف شدن مورد معامله، انصراف صاحب خیار، گذشت مهلت قانونی یا اجازه در معامله فضولی، غیرقابل اجرا میشود.
تدلیس
© تمام حقوق این وبسایت برای مالک آن محفوظ می باشد. حق چاپ و نشر مطالب این وبسایت به صورت الکترونیکی یا غیر الکترونیکی محفوظ می باشد.