بنده حدود 13با یک آقایی شریک بودم،یعنی یک مغازه خشکشویی از دو برادر بود و برادر بزرگتر که سه دانگ ونیم مالک مغازه بود،سهم خود را در اختیار بنده گذاشته بود و برادر کوچکتر دو دانگ ونیم سهم داشت،انسانی شریف و پاک و خوبی بود,اما چونکه سنی ازش گذشته بود و به علت سختی شغل خشکشویی،توان انجام سهم خود را نداشت،چونکه بنده جوان بودم،درحالی که برادر بزرگتر در جلو برادر کوچکتر به بنده گفتن که شما ماهی دو تا سه میلیون میتوانی حق مدیریت برداری،چونکه تمام بار مسئولیت میفته روی دوش شما و برادر من دیگه کاری ازش بر نمیاد،اما من گفتم که حق مدیریت نمیخوام،خدای بالاسر میبینه و رضایت اون از همه چی با ارزش تره،سالها شب های عید هفته ای یک شب خونه میرفتم وشبی سه چهار ساعت میخوابیدم و چونکه شریکم پا درد و کمر درد داشت وتوانایی کار نداشتد،اسفند ماه دوتا کارگر به جای شریکم میگرفتم که یکی روز و دیگری شب پرستاری میکردن وحقوقشونو از دخل میدادم،یعنی هم از سه سه دانگ ونیم خودم وهم دودانگه ونیم شریکم،خیلی ها این کار منو احمقانه نام گذاری میکردن،اما من میگفتم که انگار پدرم هستن وپادرد دارن،خدای بالاسر میبینه و برکت تو زندگیم زیاد میکنه،که خدای را هزاران بار شکر ،لطف و برکت خداوند رو هزاران بار دیدم،اسفند ماهی که برای من سخت‌ترین ماه سال بود،برای همکارم،راحتترین ماه سال بود،از حدود سه سال ونیم پی دیگه همکارم به علت زانو درد و کمر درد سرکار نیامد،من بخاطر شرایط سختی که ایشون داشتن و یک فرزند مریض و محض رضای خدا، درخواست نکردم که سهمشو اجاره بده،گفتم وقتی که سرکار میومد کاری نمیتونست انجام بده،حالا هم که نمیاد،حداقلش اینه که بعد از نظافت کردن مغازه توسط،بنده،مغازه دیرتر کثیف میشه، حدود سه سال ونیم کار کردم و سهمشو بدون کم وکاست پرداخت کردم،هزاران بار همسرش برای پدر فوت شده ام خدابیامرز فرستاد و گفت حسودیم میشه به شما چونکه همسرم شمارو از بچه هام بیشتر دوست داره،تا شهریور 1402،بنده که دیدم اوضاع کاسبی خرابه و چیزی نه تنها برام نمیمونه جزءضرر،بهشون اطلاع دادم که بیایید و مغازتونو بگیرید و منو آزاد کنید تا حداقل برم اسنپ، چونکه زن و دتا پسر دارم و این چند سال به علت خرابی کار و فرسودگی دستگاه آلات متحمل ضرر شدم،اما باز اونا رو قول دادن که دستگاه ها رو،سرویس میکنن و به مغازه میرسند،نیمه های شهریور،تل نیمه ای مهرماه،بنده به علت خراب شدن ماشینم،محبور شدم شهرستان بمانم،تو این مدت، تعزیرات به علت نرخنامه سال قبل که مبلغش پائین‌تر بود،مارا ده میلیون جریمه کرد و چونکه خودم نبودم وهمکاری هم سنی ازش گذشته بود،و نتوانسته بود حواسش به دستگاه ها باشه،دینام آبشویی مغازه سوخته بود که سرجمع حدود هفت میلیون،تعزیرات هشت میلیون،پمپ آب دیگ بخار حدود پنج میلیون و حقوق کارکر ومقادری دیگر مخارج شامل قبوض که الان مبلغ واقعیشو در ذهن ندارم،خرج شده بود،و پولی نمانده بود برای تقسیم،آن برادری که سه دانگ و نیم به من اجاره داده بود،گفت منو درک میکنه و میدونه که کاسبی خبری نیست و دستگاه ها مستهلکه،ولی اونی که اصلا سهمشو نیومده کار کنه و اجاره هم نداده،(البته همسرش) بهم در یک مهمانی تهمت دزدی زده بود،در حالی که من محض رضای خدا حمالی میکردم برای اونا،این باعث شد که انگار،یک خنجری زده باشن تو قلبن،منم گفتم تا حالا کار شمارو هم انجام دادم،ولی دیگه انجام نمیدم،باید خودتون سهمتونو کتر کنین، اگه پول میخواین،بارها و بارها،جلو افراد مختلف گفتم،شاهد هم دارم،لطفا این تهمتی که کاش کرم میشکست،دلمو شکست،کمک و راهنمایی کنین،جه باید بکنم؟ببخشید طولانی شد