سلام. در مورخه هشتم مرداد سال نود برادر بنده راننده یک دستگاه پژو 206 در شهرستان ساری در یک جاده دو طرفه به صورت رخ به رخ با یک دستگاه کامیون برخورد کرده و فوت نموده است. به علت آتش سوزی هر دو وسیله نقلیه هردو خودرو به صورت کامل آسیب دیدند. طبق نظریه کارشناسی پلیس برادر من بعلت تجاوز به راه مقابل مقصر 100 درصد شناخته شد. در آن زمان مبلغ دیه کامل 60 میلیون تومان بود. لازم به ذکر است که کامیون مورد نظر هم دارای بیمه بدنه و هم بیمه شخص ثالث ایران بوده و بیمه نامه خودرو برادر من نیز بیه شخص ثالث ایران بوده است. شرکت بیمه ایران مبلغ 57 میلیون بابت خسارت وارده به کامیون را از محل دیه برادر من برداشت کرده و به کامیون دادند و تنها مبلغ 3 میلیون از باقی مانده دیه به علاوه مبلغ 3 میلیون بابت خسارت مالی یعنی در مجموع 6 میلیون به ما پرداخت کردندو پرونده را مختومه اعلام کردند. با توجه به مقررات بند (ب) ماده 115 قانون برنامه پنج ساله توسعه جمهوری اسلامی مصوب سال 89 وزارت امور اقتصادی و دارایی مکلف شده در مورد راننده مقصر حادثه همچون سرنشین، بیمه شخص ثالث را اعمال نماید و رای وحدت رویه شماره 781 توسط هیئت عمومی دیوان عالی کشور در تاریخ 26 شهریور 98 صادرشد که طی آن اعلام شد شد دریافت دیه و خسارت جانی برای راننده مسبب حادثه مقدور شده و افرادی که از سال 90 تا 95 متحمل خسارت مالی و جانی شده اند، حتی اگر پرونده شان مختومه شده باشد می‌توانند برای اعاده دادرسی به دیوان عالی کشور مراجعه کنند. سوال من این است آیا در آن سال وقوع تصادف با توجه به قوانین، شرکت بیمه حق دریافت خسارت کامیون (با توجه به دارا بودن بیمه بدنه و ثالث کامیون و رضایت راننده کامیون برای دریافت خسارت از محل بیمه خودش) از محل دیه برادر بنده را داشته یا خلاف قانون عمل کرده؟ اکنون برای پیگیری به دیوان عالی باید مراجعه کنم؟