سال گذشته آپارتمانی قولنامه ای را از شخص سازنده ای خریدم با آسانسور و حق اشتراک آب اختصاصی و ... که متاسفانه بعدا معلوم شد لوله کشی آب گویا مشکل دارد و کنتور آب اصلا اختصاصی نیست. آسانسور هم از ابتدای ساخت فاقد گواهی استاندارد و بیمه بوده است. قبل از معامله هم البته مشکل داشت که گفتند جزیی است و قول دادند برطرف کنند. همچنین سایر مالکان Utm گرفته اند متراژها هم مشکل داشته است. در مبایعه نامه متراژ واحد بنده حدودا 63 متر و حق اشتراک آب اختصاصی قید شده اما درباره آسانسور مشخصا مطلبی در متن مبایعه نامه درج نشده است . همین طور در قسمت توضیحات مشاور املاک اضافه نموده که اگر هنگام تحویل متراژ کمتر یا بیشتر بود به قیمت زمان معامله دریافت پرداخت شود. سایر مالکان بعد از درخواستهای فراوان بی نتیجه از سازندگان در حال شکایت قضایی درباره آسانسور و آب از فروشنده و نیز از مشاور املاک هستند. لطفا راهنمایی بفرمایید آیا: 1-موارد مذکور یعنی آسانسور و آب و نداشتن پایان کار اساسا اکنون قابل پیگیری می باشد و با توجه به هزینه های دادرسی نتیجه مثبتی خواهد داشت یا خیر؟ 2-درصورت امکان پیگیری مفید آیا هزینه های وکالت و دادرسی از فروشندگان قابل عودت است؟ 3- مطابق با بند 1 از ماده 5 مبایعه نامه ها فروشندگان متعهد شده اند از تاریخ خریداری هرگونه موانع در استیفاء و بهره برداری کامل از موردمعامله را برطرف نمایند و درغیر این صورت خسارت تاخیر را به ازای هر روز تاخیر پرداخت نمایند. آیا آسانسور که فاقد گواهی استاندارد بوده از این طریق قابل پیگیری هست؟ 4- فروشندگان با اینکه قول رفع موانع را داده بودند اما الان تهدید می کنند که ما بخواهیم سند بگیریم همکاری نمی کنند. آیا نیاز به امضاء و رضایت آنها برای سند می باشد؟ 5-بنده چطور؟ آیا می توانم با مفاد مذکور در مبایعه نامه ام نسبت به کمی متراژ (با اندازه گیری لیزری یکی از دوستان احتمالا 2 تا 3 متر کمتر باشد) طرح دعوی مفید داشته باشم؟ دوستم مهندس عمران است اما گواهی رسمی نمی کند. همین نقشه معمولی و متراژی که ایشان قید کرده برای دادگاه کافی است یا خیر؟