طبق قوانین ایران، حضانت فرزندان تا سن ۷ سالگی به مادر سپرده میشود، مگر اینکه عدم صلاحیت مادر اثبات شود (ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی اصلاحی ۱۳۸۲). پس از آن، حضانت به پدر واگذار میشود، مگر اینکه دادگاه خلاف این را به دلیل شرایط خاص تشخیص دهد. در مورد مهریه، بر پایه ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی، به محض انعقاد عقد نکاح، زن مالک مهریه میشود و میتواند آن را مطالبه کند. اما پرداخت قسطی مهریه با توافق طرفین یا از طریق دادگاه ممکن است، مشروط بر احراز توانایی مالی زوج توسط دادگاه. در مواردی که حضانت کودک مورد بحث است، دادگاه با توجه به مصلحت کودک و شرایط طرفین تصمیم خواهد گرفت.
سلام در نظر داشته باشید که حضانت فرزند تا سن ۷ سالگی، حق و تکلیف مادر میباشد و شما بعد از سن ۷ سالگی تا سن بلوغ میتوانید حضانت را بر عهده بگیرید.
سلام نیاز به مشاوره تلفنی میباشد
درود و وقت بخیر؛ طبق ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی حضانت کودک تا ۷ سالگی با مادره مگر اینکه عدم صلاحیت یا عدم تواناییاش اثبات بشه، لذا اگر بتونی با دلایل معتبر مثل رفتارهای تند، ناسازگاری روانی، یا وضعیت نامناسب تربیتی مادر یا جوّ نامناسب منزل برا بچه، عدم صلاحیت رو اثبات کنی امکان گرفتن حضانت هست، درباره مهریه هم پرداخت قسطی طبق ماده ۲ قانون اجرای محکومیتهای مالی ممکنه و دادگاه بر اساس توان مالیات تقسیط میکنه حتی اگر خودت نخوای کامل و نقد بدی. در پناه یزدان باشید.
حق حضانت فرزند تا هفت سالگی با مادر است مگر اینکه عدم صلاحیت مادر در نگهداری فرزند ثابت شود
سلام بله حضانت فرزند تا ۷ سالگی بر عهده مادر است و بعد از ۷ سالگی بر عهده پدر است مگر عدم صلاحیت اخلاقی و روانی پدر در دادگاه احراز و اثبات گردد
با سلام
شما بهتر است به مشاور خانواده مراجعه کنید و دوستانه مشکل را حل و فصل کنید
در خصوص حضانت فرزند مشترک تا هفت سالگی با مادر است و بعد از آن تا سن بلوغ با پدر است مگر اینکه دادگاه با توجه به وضعیت طفل برخلاف این موضوع مصلحت بداند.
شما بدون طلاق نیز می توانید مستقل زندگی کنید تا زوجه حاضر به توافق شود در این صورت بهتر می توانید شرایط اقساط مهریه را مشخص کنید.
© تمام حقوق این وبسایت برای مالک آن محفوظ می باشد. حق چاپ و نشر مطالب این وبسایت به صورت الکترونیکی یا غیر الکترونیکی محفوظ می باشد.