سلام من یه رفیق دارم الان در آستانه خودکشی هست داستان این رفیق من اینکه که مجرد و 31 سالشه و خاله‌اش متاهل و 28 سال داره داستانی که برا من تعریف کرد چون من عین برادرش هستم و با هم بزرگ شدیم این بود که گفت منو این خاله ام از بچگی خیلی بهم نزدیک بودیم و صمیمی بودیم میگه رفتار اون همیشه جلو بقیه و وقتی که تنها می‌شدیم با من فرق داشت مثلا پنهونی از بقیه دست همو میگرفتیم و یا پیامهایی بهم می‌دادیم نه اینکه حرف خیلی عجیبی بزنیم ولی اون همیشه اینا رو پنهونی انجام میداد و برا اینکه شوهرش نبینه سریع حذف میکرد و در صورتی که باز ادامه داشت و پنهون کاری میکرد میگه منو اون یه شب با هم تنها شدیم جا مون رو پیش هم انداختیم و نصف شب همو بغل کردیم و تا صبح کلی بغل و قربون صدقه و نوازش اتفاق افتاد ولی رابطه جنسی انجام نشد و لخت و ااینام نشدیم میگه با اینکه رفتارای اون شبش کلی عجیب بود و من تعجب میکردم و معلوم بود از کارا و حرفایی که میزد با هیچ اتفاقی مخالفتی نداره و برا هر کاری اماده‌س یه جوری خودش و عین خمیر دست من داده بود ولی من چون واقعا اونو دوسش داشتم و برام مهم بودش اصلا ذهنم به همچین چیزی فکر نکرده بودم(من بهش میگم درسته تو کار بدی کردی ولی همینکه با اینکه مجرد بودی و طرفتم بقول خودت آماده هر کاری بود ولی اون اتفاقات و رقم نزدی یعنی آدم ل...ا...ش...ی نبودی و دمت گرم) میگه بعد اون شب ما تا چند روز دور از چشم بقیه تو ماشین همو بغل میکردیم و اصلا با هم یه شکل دیگه شده بودیم و فردای اونشب هم کلی عکس که دست دور گردن هم انداخته بودیم و اصلا سابقه نداشت ما همچین عکسایی با هم بندازیم رو انداختیم بیرون از خونه نه اینکه تو رختخواب و اینا میگه همون اولش به من گفته این عکسا رو پنهون کن و یه جایی بزار که کسی نبینه میگه بعد چند روز من عذاب وجدان گرفتم و بهش گفتم ما داریم چکار میکنیم؟اونم گفت از چی حرف میزنی؟برا من هیچی نبوده و تو آدم مریضی بودی که اینجوری فکر کردی همه چی رو گردن من انداخت گفت تو با بقیه برا من فرق نداشتی و اگه هر کی دیگه ام بود این کار رو میکردم چون برام هیچ چیز خاصی نبوده و یه بار شرم و گناهی رو گردن من انداخت که من افسردگی شدید گرفتم خودکشی ناموفق داشتم و بعدشم معتاد شدم و الآنم فقط دارم عذاب میکشم من می‌دونم کار من درست نبوده ولی از نظر شما کارای اون عادی بود؟معمول بود؟همچین اتفاقاتی همینجوری میفته؟ میگه بعدم که من بهش گفتم من فقط می‌خوام خیلی معمول بتونم با تو حرف بزنم و در مورد این چیزا هم هیچ وقت حرف نمی‌زنم وچون من واقعا بهش وابسته بودم ولی اون قبول نکرد و با من مثل یه آدم عوضی رفتار کرد و گفت اگه بهم پیام بدی شکایت میکنم ازت...الآنم از اینکه اون با من مثل یه آدم عوضی رفتار کرد دارم نابود می‌شم و فقط دنبال اینم یه بلایی سر خودم بیارم میگه اون تا پنهونی بود هیچ مشکلی نداشت و وقتی من گفتم داریم چکار میکنیم و عادی نیست و براش رو شد دست به اینکارا زد وگرنه هیچ مشکلی با من نداشت میگه این داره نابودم می‌کنه که اون با اینکه میدونست من یه بار بخاطر این داستانا خودکشی کردم باز با من اینجوری رفتار کرد و نقش خودش رو قبول نکرد و با من مثل یه آدم عوضی رفتار کرد و همه چی رو گردن من انداخت الآنم من بهش گفتم من برات مشاوره میگیرم و واقعا این رفیقم حالش خیلی خرابه گفتش بهتون بگم ممنون میشم یه مشاوره کلی بهم بدین که من چه غلطی باید بکنم؟ایا واقعا فقط من مقصر بودم؟ که این اتفاقات افتاده؟ ایا واقعا این فقط مقصر بوده و الآنم داره خودشو نابود میکنه؟و اون راست میگه این اتفاقات همینجوری و معمول هستش؟بعدم میگه اگه معمول هست چرا پنهون کاری کرد از بقیه؟ و اگه یه وقت شکایتی چیزی بکنه اصلا قابل رد گیری هست؟