رابطه نامشروع، به معنای داشتن رابطه دو نامحرم و خارج از ازدواج میان دو شخص مذکر و مونث به ویژه اگر یکی یا هر دوی آنها متأهل باشد، تعریف میشود. این نوع رابطه تحت عنوان "زنا" یا "یا مادون زنا گ" در قانون مجازات اسلامی مورد بررسی قرار میگیرد. برای احراز و اثبات رابطه نامشروع، به ادلهای مانند شهادت شهود، مستندات مکتوب (مانند پیامهای متنی، ایمیلها، یا عکسها) و گاهی اوقات معاینه پزشکی نیاز است. رویه دادگاهها به بررسی دقیق شرایط و شواهد پرداخته و در صورت کفایت ادله، حکم به مجازات متهم صادر میکند. داوری و ارزیابی ادله به خصوص در پروندههای جنسی از حساسیت بالایی برخوردار است و قضات ممکن است به اصول اخلاقی و عرفی نیز تکیه کنند. به این ترتیب، اثبات رابطه نامشروع علاوه بر ادله قانونی، به شناخت دقیق بستر اجتماعی و فرهنگی نیز مرتبط است. در نهایت، نکته کلیدی در این موارد، تحلیل شواهد و همچنین توجه به شرایط خاص هر پرونده است که میتواند تأثیر زیادی بر رأی دادگاه داشته باشد.