با توجه به شرایط مطرح شده و اصول حقوقی حاکم در ایران (بر اساس قانون مدنی و فقه اسلامی)، پاسخ به سؤال شما به چند نکته کلیدی بستگی دارد: 1. وصیت و رضایت‌نامه: وصیتی که عموی شما کرده است، اگر مورد تأیید پدر شما، زن عموی شما، و شاهدان قرار گرفته و مطابق با قوانین شرعی و قانونی بوده باشد، و زن عموی شما نیز به‌طور کتبی اقرار کرده باشد که حق خود را دریافت کرده و ادعایی ندارد، اصولاً این وصیت و توافق معتبر است. 2. سهم‌الارث زن عمو: زن عمو به‌عنوان همسر متوفی، بر اساس قانون، سهم مشخصی از ارث (یک‌چهارم اموال در صورت نداشتن فرزند یا یک‌هشتم در صورت وجود فرزند) را دارد. اگر این مبلغ ده هزار تومان در آن زمان به‌عنوان معادل یا بیشتر از سهم‌الارث وی در نظر گرفته شده باشد و وی رضایت خود را اعلام کرده باشد، اصولاً مشکلی وجود ندارد. 3. فرزندان زن عمو: فرزندان زن عمو از شوهر قبلی، طبق قانون ارث، هیچ حقی در ارث عموی شما ندارند. آن‌ها تنها از مادر خود ارث می‌برند، نه از شوهر دوم مادر (یعنی عموی شما). بنابراین، اگر زن عمو سهم خود را دریافت کرده و هیچ حق باقی‌مانده‌ای از او نباشد، فرزندانش نیز نمی‌توانند ادعایی نسبت به ارث عموی شما داشته باشند. 4. اثبات در دادگاه: اگر اکنون فرزندان زن عمو ادعای حقوقی مطرح کنند، نیاز به ارائه مدارک و مستندات معتبر دارند. مدارک شما مانند رضایت‌نامه کتبی، شهادت امام جماعت و معتمدین روستا، و سایر شواهد می‌تواند ادعای آنان را رد کند. نتیجه: فرزندان زن عمو، به دلیل اینکه رابطه خونی با عموی شما ندارند، اصولاً حق اعتراض یا مطالبه سهم‌الارث عموی شما را ندارند. تنها در صورتی که بتوانند ثابت کنند مادرشان سهم‌الارث خود را دریافت نکرده یا توافقات قبلی معتبر نبوده، می‌توانند ادعایی مطرح کنند. در این صورت، داشتن مدارک مربوط به توافق و پرداخت‌ها اهمیت زیادی دارد.

سلام نخیر؛ زنعمو سهم‌الارث خود را بنا به اقرار خودش دریافت نموده است فلذا فرزندان زنعمو نمی‌توانند طلب ارث نمایند.

هر اموالی تحت مالکیت زن عمو باشد و اثبات شود محکوم به تقسیم ماترک است. لذا نیاز به اثبات اموال است

سلام بله قطعا فرزندان می توانند درخواست مطالبه سهم الارث مادر خود را نمایند