خدمت اساتید محترم سوالی حقوقی داشتم مرحمت بفرمایید سپاسگزار میشوم: 1= کالایی مصرفی در خارج از ایران توسط یک شرکت خارجی تولید شده. این شرکت نماینده ای در ایران دارد . شرکت خارجی برای اینکه بتواند محصولاتش را در ایران توسط نماینده اش بدون مزاحم و رقیب بفروشد نامه ای رسمی به طرف ایرانی ارایه نموده و در ان طراح و مبتکر کالای خارجی خودش را طرف ایرانی معرفی نموده و طرف ایرانی به استناد این نامه امده و ان کالا را بعنوان طرح صنعتی با عنوان اصیل بودن به ثبت طرح صنعتی رسانده و مانع تولید این کالا در ایران شده و حتی هر کسی که اقدام به تولید یا واردات داشته باشد را به دادگاه میکشاند . اینک شاکی در این زمینه امده و با استناد به ماده 29 قانون ثبت اختراعات و طرحهای صنعتی و به استناد اسناد متقن مبنی بر افشای ان در 3 سال پیش از درخواست طرح صنعتی توسط خوانده ( ماده 21) مغایر با اصول 20-21 و 22 درخواست ابطال انرا از دادگاه خواسته . خوانده افشا را پذیرفته اما اتکا بر اصالت دارد . با اقرار وکیل مدافع خوانده که نام طرف ایرانی بعنوان طراح در اداره مالکیت معنوی کشور طرف خارجی هرگز ثبت نشده است و نامه مذکور فقط یک ادعا است با اینحال اصرار بر اصیل بودن میکند . شاکی هم با مراجعه به اداره مالکیت معنوی کشور خارجی پرس و جو نموده و انها هم گفته اند که چنین طرحی با نام این اقای ایرانی یا شرکت ایرانی اینجا ثبت نشده است . حال این سوال مطرح میشود: 1= ایا اینکه فقط یک شرکت خارجی برای فروش محصولاتش در ایران به نماینده اش چنین نامه ای بدهد و نماینده اش انرا بعنوان طراح به ثبت برساند وجاهت قانونی دارد؟2= بر اساس قوانین اروپا هر کالایی طراحی دارد و بر اساس درخواست متقاضی طراح برای حفظ و حراست از طرحش الزاما باید در اداره مالکیت معنوی همان کشور ثبت نماید. حالا اگر نامش در ان اداره ثبت نشده صرفا بر اساس نامه طرف خارجی اش اصیل تلقی میشود؟ با سپاس از پاسخ شما .