من 16 سالمه و کلاس نهمم . یه ابجی و داداش کوچولو دارم.مامانم مدام اون ها رو میزنه و بهشون فحش میده . حتی یک بارم اونارو بلند کرد و زد زمین و تا سه ساعت فقط داشتم ارومشون میکردم.و بخش اصلی میرسه به من.من از بچگی مورد تنبیه بدنی قرار گرفته بودم مامانم مدام من رو کتک میزنه و از کاه کوه میسازه.نمیزاره تا توی زمینه علایقم پیشرفت کنم.همش میگه کاش تورو به دنیا نیاورده بودم.کاش تو بمیری.خدایا چرا جون اینو‌نمیگیری.مدام به من فحش ها و حرف های رکیک میزنه که از خودم متنفر میشم.بهم میگه لعنت به روزی که تورو به دنیا اوردم و به خاطر این مسئله منو شکنجه و کتکم میزنه. جلوی همه خارم میکنه.درسام خوبه و همشو بیستم.میگه باید گوشیت رو بندازی دور.و مورد فشار قرارم میده.من دچار اختلالات روانی شدم.دچار حمله عصبی شدم و نمیتونم خودمو کنترل کنم.مدام منو به خاطر اینکه زنده ام کتک میزنه.نمیزاره به خواسته هام برسم.به من میگه ازم متنفره.همش میگه تو هیچی نمیشی . من اهل رل و اینا نیستم و چون میدونه منو اذیت میکنه میگه تو همه جا پهنی من وایسادم تو سینت وگرنه به همه میدادی.مدام الفاظ زشت به کار میبره.دوستانه هم باهاش حرف زدم تاحالا ولی میگه دلم میخواد.ازت متنفرم و چون ازت متنفرم باید شکنجه بشی.میگه نمیزارم زندگی کنی. بهم میگه روانی.بهم میگه برو خودتو بکش...مخصوصا الان که بابام موقتا برای یک ماه زندانه مدام من رو میزنه و مدام تحقیرم میکنه و از قبلشم بدتر شده . داداشمو ابجیمم میزنه....نمیزاره برم رشته ای که دوست دارم.میگه حتما باید بری انسانی...یا تجربی یا ریاضی‌ نمیزارم بری هنر....کمکم میکنید یا خودمو از این زن راحت کنم و خودمو بکشم؟ من دوبلورم و گوینده و چون میدونه نمیزاره تو کارم موفق باشم و پروژه دستم باشه‌.مدام رو چیزایی که دوستشون دارم زوم میکنه و منو اذیت میکنه قلبم چند تیکه شده . مثل مرده متحرکم.افسرده .دختری که زیر چشاش کبوده و مدام گریه میکنه....کمکم کنید چیکار کنم؟