با سلام. از افرادی بابت توهین و تهدید و ضرب و جرح عمدی شکایت کردم. دادیار در حین پرونده ارتقا گرفت و بازپرس شد ولی باز هم پرونده تحت بررسی خودش ماند. بالاخره بابت ضرب و جرح، منع تعقیب زد ولی در متن قرار نهایی، هیچ صحبتی در مورد توهین و تهدید نکرد. از ابتدا هم بازپرس به دلیل برخی روابط، راغب به محکوم کردن آنها نبود و به درخواست های استعلام و تحقیق و ... من توجه نمی کرد و من هر بار با مراجعه به دادستان کمک می گرفتم. بابت هر سه اتهام، اعتراض به قرار منع تعقیب زدم. دادگاه کیفری دو، بابت توهین و تهدید، نقض قرار نوشت و جلب به محاکمه صادر کرد ولی بابت ضرب و جرح، منع تعقیب را تایید کرد. حالا عجیب اینکه بازپرس بعد از صدور قرار جلب به محاکمه، بابت توهین و تهدید قرار عدم صلاحیت صادر کرده! متن قرار را هنوز ابلاغ نکرده که ببینم چه نوع عدم صلاحیتی مد نظر بوده. با مراجعه حضوری هم شعبه جوابگوی من نیست و مطمئنم که اگر مراجعه کنم می گوید صبر کن ابلاغیه بیاید و از این قبیل سنگ اندازی ها. دادستان هم فعلا ملاقات مردمی ندارد. در این مرحله و با توجه به قرار جلب به محاکمه، آیا صدور قرار عدم صلاحیت توجیهی دارد؟ محل درگیری در همان حوزه قضایی بوده است. من و مشتکی عنهم در تهران سکونت داریم ولی محل کار آنها در همان حوزه قضایی است که درگیری رخ داد. اولین جلسه دادرسی هم نمی تواند محسوب شود چون جلسه حل اختلاف را خودشان نیامدند. بازپرس هم یکی از آنها را به عنوان متهم و دیگری را به عنوان مطلع احضار کرده و اظهارات گرفته. اگر می خواستند ایراد عدم صلاحیت محلی وارد کنند باید زودتر اقدام می کردند. برایم خیلی مهم است که پرونده به دادسرای دیگری ارجاع نشود چون آنها روابط زیادی دارند ولی حداقل دادستان اینجا به پرونده من توجه دارد و با دستوراتش خیلی به اثبات جرم کمک کرده و صدق اظهارات من را باور دارد.