با سلام بنده 37 سال سن دارم و از همسرم 10 سال بزرگتر هستم.بعد از 6سال زندگی مشترک با ایشان به دلیل حرفهایی از جمله بی عرضه بودن مقایسه کردن من با همسر دیگران بنده دچار لغزش شدم و مواد مصرف میکردم تا بتونم بیشتر کار کنم تا خرج و مخارج روزمره زندگی رو‌تامین کنم.که بعد از پذیرش اشتباهم مواد رو به طور کل ترک کردم و از شهر تهران به شهر زادگاهمون نقل مکان کردیم و با این شرایط و اوضاع الان عموم مردم من تونستم یه خانه خریداری کنم.اما به دلیل عدم وجود امنیت شغلی و حقوق های پایین شهر زادگاهم نسبت به تهران و عدم پرستیژ کاری خودم نسبت به شهر بزرگ تهران من همیشه با لباس های کثیف به منزل وارد میشدم و یا بخاطر حرفه و کاری که چندین سال بخاطرش درس خواندم و زحمت کشیدم اما تو شهر زادگاهم انقدر اوبهت شهر تهران رو نداشت و حقوقی تقریبا یک سوم تهران رو دریافت میکردم و با بیشترین مسولیت های که وجود داره.در هر حال با این اوصاف بنده سر هرکاری که میرفتم خانومم در مورد اون کار ناراضی بودند و هیچ وقت بحث های ما بدون مشاجره و فحاشی ایشون به من یا خانوادم و تهمت دوباره معتاد بودن تمام نمیشده است حتی برخی اوقات بنده وسایل نقلیه خودم رو شخصا تعمیر میکردم ایشون حساسیت به خرج میدادن که حاضر بودن من برم هزینه کنم و تعمیرکار تعمیر کنم اما خودم چیزی که میتونم رو انجام ندم.و همیشه ایشون با عصبانیت و توهین با بنده صحبت میکنن و الفاظ رکیکی که بماند ایشان گاهی اوقات بدن و گردن و دست های بنده را چنگ مینداختن و یا چکش به سمت بنده پرتاب میکردن و یا با چکش به دستم کوبیدن که انگشت شصتم از بند خارج شد . یا حتی قسمت شرمگاهی بنده رو لگد کردن و حتی تهمت هایی از قبیل معتاد یا دزد شیشه ای و خیلی الفاظ بدتر به بنده میگفتن و حتی جلوی پدر ومادرم تو صورت بنده میزدن و بدنم رو‌چنگ مینداختن.اما بخاطر آبروی خودم و خانوادم و اینکه مادرم ناراحتی قلبی دارند بنده همیشه کوتاه میومدم و یا حتی با دروغ گویی ایشان پیش خانوادم که دو روز مهمان بودن و درگیری که درست کردن و حرفهایی که خودشون گفته بودن و بعد با گریه زاری با دروغ گفتن من گفتم حتی چهره بنده رو پیش خانوادم خراب کرده بودند.و حتی چندین بار به ایشون گفتم که بریم مشاور صحبت کنیم شاید ما راه و رسم زندگی رو یاد نداریم اما ایشون در جواب میگفتن تو دیوانه ای تو باید بری نه من ناگفته نماند که ایشون یک بار ازدواج ناموفق داشتند و حتی این چند وقته بخاطر اینکه حجم کاری بنده در محل کاریم زیاد هستش ایشون بعد از مشاجره با من به محل کار بنده رفته بودن و از آنجایی که بنده دشمن زیاد دارم نسبت به کار و مسولیتی که عهده دار هستم و به دلیل کوچک بودن شهر زادگاهم و آدم های کوته فکر متاسفانه تهمت ها از قبل بیشتر هم شد و ایشون حتی با پرت کردن وسایل به بنده و الفاظ رکیک همیشه بنده رو تهدید به گرفتن طلاق میکردن و میگفتن که تو بی عرضه ای یا تو میری مواد مصرف میکنی که دیر میایی خونه.نمیدونم چطور بگم دیگه فقط من یک مهندس ساختمان هستم که تو این شرایط تاسف بار دارم جون میکنم و نیاز به آرامشی دارم که هیچ وقت نتونستم بعد از ازدواجم پیدا کنم.فقط خواهش میکنم بنده رو راهنمایی بفرمایین چون واقعا خسته شدم و به اصطلاح دیگه کم آوردم که برای یه نفر انقد ارزش بذاری و خودتو کوچیک کنی اما بعد این همه مدت بازم انگشت اتهام و ناسزا گویی و تهمت و تهدید کردن از ایشون بیشتر عذابم بده.خواهش میکنم بگین من چه راهی باید برم چیکار کنم که واقعا خسته شدم از این همه بی معرفتی که در حقم میشه