کارمند قراردادی بانک بودم در سال خرداد 87 پس از نوشتن یک سند واریزی به صورت صحیح در هنگام ثبت در سیستم شماره حساب در یافت کننده را اشتباه زدن رسید به صاحب حساب تحویل تا به حسابداری کل خود فکس کند حساب ها در پایان روز از نظر ارقام ریالی کنترل و بدون مغایرت حساب ها بسته شد پس از گذشت 11 ماه در اردیبهشت 88 عدم واریزی فوق توسط صاحب حساب به بانک گردید بازرسان بانک در استان و تهران پس از تحقیقات اشتباه سهوی کاربری تشخیص داده شد کل مبلغ حدود 332 میلیون تومان در کمتر از یک هفته از دریافت کننده وصول و به حساب ذی نفع واریز گردید هیچ گونه شکایتی از سوی طرفین نشد در سال 91 پس از گذشت 3 سال از این ماجرا شکایتی توسط دادستان تهران تنظیم و به دادسرای شهید مقدس اوین ارجاع گردید. از اولین روز مراجعه به دادسرا به اتهام اختلاس در انفرادی به مدت 2 ماه بازداشت موقت بودم و پس از آن به دلیل عجز از تودیع وثیقه دو برابری بازداشت ماندم پرونده پس از حدود 5 ماه در شعبه اول دادگاه انقلاب تهران صرفا با جملاتی از قبیل این کارشناس گفت آن کارشناس گفت محکوم به 10 سال حبس تعلیقی به مدت 5 سال و انفصال دائم از خدمات دولتی و مبلغ حدود 663 میلیون تومان جریمه شدم پرونده در شعبه 38دادگاه تجدید نظر تائید که توسط دادستان محترم تهران تقاضای اعمال ماده 18 گردید بدون توقف اجرای حکم تماما 3 سال در زندان ماندم پس از حدود 4 سال از گذشت آزادی ام در سال 98 شعبه 36 دیوان عالی کشور بنده را از پرداخت کل جریمه معاف نمود 1 بار با ادله جدید تقاضای اعاده دادرسی در شعبه 13 دیوان تقاضا دارم که به دلیل ماهوی با درخواستم مخالفت شد اکنون بنده با در دست داشتن یک کپی از سند مشابه قصد دادن اعاده دادرسی به دیوان عالی کشور را دارم از آنجا که بی گناهم و منفعتی در این ماجرا برای من نبوده تعدادی از وکلا اعلام ناموفق بودن من را میکنند از شما تقاضای راهنمایی دارم