سلام، من 20 سالمه و توی داهات زندگی میکنم و اینجا رسم اینجوریه که دختر ها از سن 12یا 13 سالگی ازدواج میکنن و من خیلی مقاومت کردم تا این سن ولی حدود پنج ماه پیش درگیر ازدواج اجباری شدم و فشار هایی که روم گذاشتن و بهم غذا ندادن و توخونه حبسم کردن و حتی گفتن قبول نکنم دانشگاه هم نمیزارن برم، من اون موقع هیچ چاره ای نمیدیدم و امیدی نداشتم و مجبورم کردن عقد کنم با اون اقا و بهم گفتن عادت میکنی و ازش خوشت میاد ولی بعد گذشت این همه ماه هنوزم هر سری که میبینمش حالت تهوع میگیرم و فقط احساس تنفر میکنم و نمیتونم دیگه تحمل کنم و الان تصمیم گرفتم که از خونه فرار کنم برای همیشه برم با اینکه میدونم آبروی خانوادمون توی داهاتمون میره و درگیری پیش میاد و حتی اگه پیدام کنن باور کنید من رو میکشن ولی من نمیتونم این آقا رو تحمل کنم و میخوام یه مدت بعد از فرار درخواست طلاق بدم.. من واقعا هیچ راه دیگه ای به ذهنم نمیرسه هیچ بزرگ تر و فامیلی نیست کمکم کنه چون همشون میگن که تو دیگه خیلی پیر شدی و اگه با این ازدواج نکنی کسی نمیاد تورو بگیره و من واقعا تا خودکشی رفتم ولی نمیخوام بیهوده بمیرم.. میخواستم ببینم با توجه به اینکه من هیچکس رو نخواهم داشت اگه فرار کنم و کسی پشتم نیست و از خونه فرار کردنم مشکلی برای طلاق ایجاد نمیکنه؟ ما هنوز ازدواج نکردیم و من به اصطلاح هنوز باکرم و میخوام قبل ازدواج فرار کنم و اینکه برای طلاق حتما به وکیل احتیاج دارم؟ چون فکر نمیکنم بتونم هزینه های یک وکیل رو با توجه به اینکه باید یه جایی که بمونم و خورد خوراک پیدا کنم، به طور کامل بپردازم و اینکه یک وکیل میتونه پولش رو بعد طلاق بگیره تا من کار کنم و پول بهش بدم؟ و اینکه طلا و جواهراتی که موقع عقد به من دادن برای منه الان دیگه؟ میخوام با خودم ببرمشون این مشکل قانونی که نداره؟؟ اگه هرچیزی که فکر میکنید ممکنه بهم کمک کنه رو بگید خیلی خیلی ممنونتون میشم... واقعا تنهام.