سلام من (مریم ـ م) هستم. مشکل خاص و پیچیده ای برایم پیش آمده که عاجزانه از شما تقاضای راهنمایی و کمک دارم. پول قرض دادم اما روی فیش بانکی ذکر نکردم بابت چه سال 1389 یکی آقایان همکارانم گفت پدرش خانه ای خریده و حالا پول کم آورده و نیازمند مبلغی پول به صورت قرض الحسنه است. به جهت اطمینانی که به این آقا داشتم، طی چند قسط مبلغی حدود 15 میلیون تومان به حساب پدر ایشان واریز کردم. ایشان هم به مرور طی یک سال مبالغ را از پدرش گرفت و از طریق خودش به حساب من واریز کرد. نه من روی فیش های واریزی ام نوشتم این پول بابت چه به حساب پدر همکارم واریز می شود و نه همکارم در فیش های واریزی نوشت که پول بابت پرداخت بدهی پدرش به من است. پدر همسرم پس از خرید خانه در سال 89 آن را به فردی رهن داد. این مبادله مالی باعث ارتباط نزدیک من با آن آقا شد و سال 1391 تصمیم به ازدواج با هم گرفتیم. با پایان موعد رهن خانه پدر همکارم، ما به آن خانه نقل مکان کرده و زندگی مشترک را آغاز کردیم. خانه سند نداشت زمانی که ما به خانه نقل مکان کردیم، حدود یک سال و نیم از خرید خانه می گذشت اما هنوز سند خانه حاضر نشده بود. پدر شوهرم با فروشنده بر سر پارکینگ اختلاف داشت. در مبایعه نامه ای که به امضای پدر شوهرم و فروشنده رسیده بود، اعلام شده بود «پارکینگ شش دانگ» اما فروشنده می گفت نمی تواند پارکینگ شش دانگ بدهد و باید به پارکینگ مزاحم قناعت کنیم. پدر شوهرم هم زیر بار نمی رفت. مدت زمان زیادی هم از تاریخ وعده داده شده برای حضور در محضر گذشته بود و فروشنده نتوانسته بود مشکل را حل کند. وسوسه شیطانی به سراغم آمد پدر شوهرم فرد مسنی بود و سواد زیادی هم نداشت. وسوسه شدم که نقشه ای شیطانی را طراحی کنم. با فروشنده وارد مذاکره شدم و ضمن دریافت تخفیفی بالا بابت پارکینگ، به او گفتم پدر شوهرم می خواهد خانه را به نام من کند و همسرم نیز از طرف ایشان حاضر به امضای مبایعه نامه است. فروشنده که مشکلات مالی شدیدی داشت پذیرفت و با حضور در دفترخانه باقی پولش را گرفت و در مبایعه نامه هم ـ که دست شوهرم بود ـ ذکر شد که با اخذ رضایت از خریدار اصلی، خانه به نام عروسشان منتقل شد حال آنکه روح پدر شوهرم هم از ماجرا خبر نداشت و به جای ایشان پسرش ـ همسر من ـ مبایعه نامه را امضاء کرد. با شوهرم دچار اختلاف شدیم من و شوهرم قرار بود برای ادامه زندگی به خارج برویم. تصور می کردیم چند سال بعد مخفیانه خانه را می فروشیم و می رویم. البته پدر شوهرم هم کهولت سن داشت و ممکن بود با فوت ایشان موضوع همیشه پنهان بماند. در چند سالی که در این خانه زندگی می کردیم هربار پدر شوهرم پیگیر سند خانه شد به او گفتیم هنوز آماده نیست و سازندگان با هم به اختلاف خورده اند. سال گذشته امکان سفر خارج مهیا نشد. یک روز با شوهرم مشاجره کردم و زمانی که از خانه بیرون رفت، قفل خانه را عوض کردم و دیگر به تلفن های شوهرم جواب ندادم. چند هفته بعد که من مسافرت بودم و تلفن همراهم را هم خاموش کرده بودم، او به درب خانه آمد و با بیان اینکه احتمال می دهد من خودکشی کرده ام، پلیس را مجاب کرد تا با حضور آتش نشانی قفل خانه باز شود. بعد از بازگشت از سفر و اطلاع از اتفاقی که رخ داده بود، چون پدر شوهرم هم آن شب در مقابل خانه از سوی همسایه ها مشاهده شده بود، از هر دو به اتهام «ورود به عنف و سرقت و توهین و تهدید» شکایت کردم که شکایت در دادسرا رد شد اما پدر شوهرم با حضور در دادسرا فهمید خانه به نام من شده است! فکر می کردم چون سند خانه به نام من است، آن ها کاری نمی توانند بکنند اما تصورم اشتباه بود. شکایت پدر شوهر پدر شوهرم با گرفتن مبایعه نامه از همسرم، به دادگاه حقوقی مراجعه و از من و فروشنده شکایت کرد.در خواسته خود «ابطال سند رسمی»،«دستور موقت مبنی بر جلوگیری از نقل و انتقال پلاک ثبتی»،«الزام به تنظیم سند رسمی» و«اثبات وقوع بیع» را درخواست کرد. در جلسه اول دادگاه مدعی شدم پول این خانه را پرداخت کردم و چون نمی توانستم به بنگاه بروم، پدر شوهرم پیگیر این کارها بوده اما واقعیت این است که ایشان دو سال بعد از خرید خانه پدر شوهر من شدند و آن زمان نسبتی با من نداشتند. روی فیش های واریزی پول به حساب ایشان هم ننوشته بودم «بابت خرید خانه».تقریبا معادل همان فیش ها نیز پسر ایشان ـ همسر من ـ پول به حسابم واریز کرده بودند. من البته ادعا هم کردم ثمن معامله را به ایشان پرداخت کرده ام اما مبالغ واریزی به حساب ایشان یک سوم پول کل خانه هم نمی شود و تازه بعد از خرید خانه واریز شده و در زمان امضای مبایعه نامه هم پدر شوهرم حضور نداشت و پسرش از طرف ایشان امضاء کرد که البته وکالتی هم بابت این امضاء نداشت. حالا دادگاه از من خواسته شاهد برای اثبات ادعای خود بیاورم. سوال من این است: در زمان امضای مبایعه نامه فقط بنده، همسرم، فروشنده و شوهر خواهرم در دفتر خانه حضور داشتیم. فقط هم امضای ما پای مبایعه نامه است. آیا دادگاه خارج از این افراد شهودی را می پذیرد که شهادت دهند پدر شوهرم خانه را به نام من کرده است؟ دادگاه بابت توقیف خانه دستور موقت نداده حالا آیا ممکن است دادگاه خواسته پدر شوهرم را رد کند و من همچنان مالک ملک باشم؟