سلام و عرض خسته نباشید من شاکی پرونده کیفری بودم که طرف مقابل در شعبه بازپرسی با دلایل کافی به قرار جلب به دادرسی به اتهام جعل سند و استفاده از اسناد مجعول و سرقت با کیفرا خواست صادر که به شعبه 101 دادگاه کیفری دو ارجاع گردید. متهم در شعبه مذکور مدعی به داشتن شاهد گردید با وجود اینکه در جریان رسیدگی شهودی که پای قولنامه مجعول را امضا کرده بودند را جهت اخذ اظهارات معرفی و آنها در اظهارات ضد و نقیض خود به حضور شخص یا اشخاص دیگری در هنگام تحریر قولنامه و بردن (سرقت قفسه انبار دارویی) هیچ اشاره ای نکرده اند لذا متهم با معرفی 4 نفر شاهد که دو نفر برای جعل سند و دو نفر نیز برای سرقت شهادت کذب داده اند و قاضی پرونده بدون احضار اینجانب و رودرو کردن شاکی با شهود کلیه اسناد و مدارک مستند در پرونده اعم از گزارش 110 اظهارات ضد و نقیض شهود اولیه و ثانویه نظریه 4 نفر از کارشناسان رسمی دادگستری در تایید جعل سند با کنار گذاشتن محتویات پرونده فقط با استماع شهادت شهود (شهود تعلیمی) حکم برائت متهم را صادر و شعبه 3 تجدید نظر نیز رای صادره را ابرام نمود. با این تفاسیر من با رویت پرونده و اظهارات شهود ثانویه و عزل وکیل خود از انها به عنوان ادای شهادت کذب نزد مقامات رسمی شکایت کردم و دو نفری که برای سرقت شهادت داده بودند محکوم شدند و حکم محکومیت آنها اجرا گردید اما دو نفری که برای جعل سند شهادت داده بودند از حضور در دادگاه امتناع ورزیده و علی رغم درخواست اعمال ماده 179 و 180 قانون آیین دادرسی کیفری و عدم تشکیل جلسه برای آنها بابت ارائه مدارک و توضیح در خصوص کذب بودن شهادتشان از طرفی محرز بودن موضوع برای دادرس پرونده چونکه به پرونده اولیه نیز خودش رسیدگی کرده بود متاسفانه قرار منع تعقیب صادر نمود از آنجا که من اعمال ماده 477 و بند ث ماده 474 آیین دارسی کیفری را از طریق دادستانی کل کشور خواستار شدم و پرونده جهت تجویز اعاده دادرسی به معاونت قوه ارجاع شده است. آیا رای دادگاه بطور کلی قابل نقض است یا فقط بخشی که مربوط به سرقت می باشد؟ در حالیکه متهم بردن 7 تن قفسه را در قولنامه ای که جعل کرده است تحریر نموده که عملکرد خود را موجه جلوه نماید. با تشکر و سپاس