با عرض سلام و وقت بخیر. اینجانب حدودا یک سال قبل مغازه ای را در شهرستان خریدم تا بتوانم منبع درامدی برای خانواده داشته باشم. و مغازه مذکور را به نام همسرم ثبت کردم . و به خاطر دادن حس اعتماد به خانمم و دلگرم شدن وی به زندگی مشترک به صورت امانی سند را به نام او زدم و الان سند به نام همسرم است و ایشان در حضور والدینم و دیگر اعضای خانواده قسم یاد کرد که هیچوقت قصد خیانت به من را نخواهد داشت و این در حالی است که مبلغ حاصل برای خرید مغازه از محل فروش مقداری طلای خانه پدریم بوده و مابقی آن را از آشنایان و فامیل گرفتم و بابت باقیمانده ان به مدت هشت ماه شهر خودم را ترک کرده و به تهران رفتم تا بدهی هایم بابت خرید ملک را تسویه بنمایم و برای پرداخت هایم مدارک زیادی دارم منجمله یک فقره چک صد میلیون تومانی، مبالغ واریزی به کارت فروشنده و ... به علاوه شهودی که حاضر به ادای شهادت در دادگاه هستند. در حال حاضر به چالش مالی برخورده ام و قصد فروش مغازه را دارم اما دو ماه قبل همسرم منزل مشترکمان را ترک نموده و با دخالت اطرافیانش حاضر به بازگشت به زندگی مشترک نیست و ادعا میکند که مغازه تماما به خودش تعلق دارد. و مهریه اش را نیز به اجرا گذاشته است . در طول این مدت چند بار با وساطت اقوام به منزل پدری ایشان مراجعه و با عدم بازگشت وی مواجهه شده ایم . به ناچار مجبور به ارسال اظهارنامه شدم تا شاید از طریق قانونی بتوانم همسر و دخترم را به خانه بازگردانم . اما متاسفانه همسرم در پاسخ به اظهارنامه وکیل گرفتند و وکیل ایشان در دادگاه عنوان کردند که بنده وی را مورد اذیت و ازار قرار داده و تا سرحد مرگ او را کتک زده ام و به قاضی پرونده گفت که من مشکل روانی دارم و وصله های ناجور و بی اساس به من نسبت دادند . به ناچار قاضی پرونده با اصرار وکیل همسرم ، قرار شد تا زوجین طبق وقت معین شده به پزشک روانشناس مراجعه و ..... حال چه باید بکنم؟