با سلام. در روز سال تحویل در یک شهر دیگه با خانواده و خانواده خواهرم و دامادمون در حال خرید بودیم که هنگام خروج از مغازه، مغازه دار بغلی با دوربین موبایل شروع به عکاسی از من و زن و بچه ام نمود که متوجه کار او شدم محترمانه به ایشان گفتم اگر سهوا عکس یا فیلم گرفتی پاک کن. با این که هنوز دوربین موبایل او روشن بود انکار میکرد و گوشی اش را خاموش کرد. گفتم اگر هم نگرفتی من صورت را میبوسم و معذرت خواهی میکنم. کار به جرو بحث کشید اتفاقا مغازه در بیست متری کلانتری بود که از درب مغازه خارج شدم که به کلانتری بروم که فحش ناموسی داد و همزمان با رو برگرداندان من با چوب سه ضربه به فرق سر من زد که غرق خون شدم و عینک من شکست و یک دندون من هم لق شد که (مدارک پزشکی قانونی موجود است ) در همین حین سه برادر دیگر او هم به کمک او آمدند که با وساطت رهگذران و و کسبه از هم جدا شدیم و پایان یافت و من توسط اورژانس به مرکز استان جهت جراحی اعزام شدم. متاسفانه کلانتری بعد از نیم ساعت جهت صورتجلسه به بهداری اومد عذر دیر اومدنشون هم چند درگیری دیگر همزمان با ما و کمبود نیرو بوده عنوان کرد. به علت تعطیلات نوروزی طرف حتی یک دقیقه هم بازداشت نشد و حتی گوشی همراهش که دلیل درگیری بود از سوی انتظامی توقیف نشد. حالا بعد از سی پنج روز از درگیری شنبه اولین دادگاه را دارم و قاضی گفته همراه خودم ضمانت هم ببرم با وجود این که بنده ضرب و جرح دیده ام و به خانواده ام فحاشی شده است. طرف اول منکر درگیری شده حالا عنوان کرده که ما به ایشان توهین و افترا زدیم با وجود این که ما در اون شهر مهمان بودیم از ترس ضارب و برداران ارازل او کسی حاضر به شهادت برای ما نبود. یک شاهد را با هزار خواهش و تمنا گیر آوردم و حالا او جهت در منگنه قرار دادن من برای رضایت چند شاهد از اراذل و اوباش آورده و طرح شکایت کرده که به ایشون توهین ناموسی شده آیا کلانتری سهل انگار و قصور داشته که تا شش روز بعد حتی کشیک دادگاه را در جریان نگذاشته و اقدامی انجام نداده است. الان من هم با تحقیق و پیگیری چند نفر را پیدا کردم که طبق کلام خدا حاضرند قسم بخورند که از جانب من و خانواده ام هیچ توهینی صورت نگرفته زن و بچه من در اون لحظه از ترس توان حرف زدن نداشتند چه برسد به فحاشی. با تشکر ممنون از پاسخی می دهید.