با سلام و عرض ادب مدتی است با همسرم دچار اختلاف هستیم و جدا زندگی میکنیم. ایشان بارها اعلام کرده که نمیخواد زندگی کنه و بابت مهریه اش هم سهم ارث من را بصورت مشاع از اموال پدر و مادرم توقیف کرده و به مزایده گذاشته شده. کلی دردسر به خاطر سهم ارث مشاع برای من و سایر ورثه ایجاد کرده. من به خاطر دو تا بچه خیلی کوتاه آمدم خیلی رفتارها را تحمل کردم. به امید اینکه ایشان کوتاه بیاید و با دریافت حق و حقوق خودش به زندگی برگردد. توی دادگاه اعلام میکنه و میگه که میخوام زندگی کنم. بیرون دادگاه دوباره همان آش و همان کاسه هست. همسرم حتی دادخواست طلاق مطرح کرده و مشاوره از طریق مرکز مداخله در بحران رفتیم و در جلسه مشاوره هم اعلام کرد که نمیخواد زندگی کنه. ولی توی دادگاه برای نفقه که به اجرا گذاشته بود اعلام کرده و مینویسه که میخوام زندگی کنم. دادخواست طلاق را ثبت نکرده. به همین دلیل توی دادگاه برای نفقه گفت که میخواستم دادخواست را ثبت کنم ولی پشیمان شدم. مانده بدهی نفقه را هم پرداخت کردم چون توی دادگاه نفقه اعلام کرد و نوشت که میخوام زندگی کنم. بعد از پرداخت مانده بدهی نفقه دوباره همان آش و همان کاسه شد. من مدتی صبر کردم و شکایتی مطرح نکردم چون میدانستم شکایت و شکایت کشی توی دادگاه ها فقط قضیه را بدتر میکنه. در حال حاضر من دادخواست الزام به تمکین داده ام. همسرم به برادرم و عموی بزرگم و یک نفر دیگر از اقوام اعلام کرده و گفته که نمیخواد زندگی کنه. پیام های خودش را هم دارم که گفته نمیخوام زندگی کنم. سوالم این هست که آیا من می توانم دو تا شاهد مرد ببرم به دادگاه برای اثبات اینکه ایشان چند ماه قبل اعلام کرده که نمیخواد زندگی کنه. توی دادگاه میگه من میخواستم زندگی کنم و بهانه هایی برای نفقه و مهریه میاره که نشان بده ایشان میخواسته زندگی کنه و من نتوانستم شرایط مدنظرش را فراهم کنم. ممنون میشوم پاسخ دهید. چون واقعا مانده ام چه کار کنم با این همه تناقض گویی. هرچقدر کوتاه آمدم همسرم بدتر رفتار کرده