سلام. من پسری 27 ساله با خانمی 26 ساله دو سالی هست که نامزد هستیم. نامزد بنده اخلاق عجیب و غریبی دارد. یک هفته خوب هست و بعد یک دفعه شروع به قهر کردن سر موارد خیلی مسخره میکند. به حدی که خیلی مواقع آن قدر یک چیزی رو کش میدهد که حرف طلاق کشی وسط می آید. مثلا میگه چرا پدرت برای من در اینستاگرام کامنت نگذاشت یا به دختر دایی 16 ساله من دائما حسادت میکند. یا چند روز مثلا خیلی اخلاقش خوب میشود و بعد چند روز یک دفعه در مهمونی کز میکند. بعدا میفهمیم دوباره سر یک چیز خیلی مسخره ناراحت شده است. متاسفانه اخلاقی دارد که تا به حال من کلمه عذرخواهی رو از ایشون نشنیدم. اشتباهاتش رو قبول ندارد و برای این که خودش رو از چشم دیگران بندازد واهمه ای ندارد. اما بعد از یکی الی دو روز که حال او خوب میشود شروع میکند بدون معذرت خواهی کمک کردن به اطرافیان من و در دستش یک چیزی می آورد. ایشون اگر چند روز فاصله بین ما بیفتد و اشتباه از ایشون باشد یا نباشد، هیچ وقت پا پیش نمیگذارد و غرورش رو نمیشکند که بیاید عذرخواهی کند یا حداقل حرفی بزند تا من کم کم از او دلسرد نشوم. این کز کردن او تو جمع به قدری تابلو شده است که مایه آبروریزی ما در کل فامیل شده است. به طوری که کلا از چشم کل فامیل ما و اقوام درجه یک بنده افتاده است و همگی میگویند که طلاق بده و به درد تو نمیخورد. با خودش هم صحبت میکنم اشتباهش رو میخوام بگویمم توجیه نمیشود. اشتباهش رو گردن نمیگیرد و هر بار می اندازد گردن من و میگوید تقصیر تو هست. من هیچ تقصیری ندارم. اطرافیان من رفتن طالع بینی ما هم نگاه کردند بهشون گفتند ستاره هامون به هم نمیخورد. اما بعد این دو سال که من رو خیلی اذیت کرده است و واقعا خیلی مواقع با شدت گریه کردم و قلبم رو بد شکسته است. با این حال باز دوسش دارم و عاشقش هستم. حداقل یک لحظه هم نمیتونم خودم رو بدون اون ببینم یا این که از من جدا بشود و برود با یکی دیگر ازدواج کند. این من رو دیوونه میکند. با این که عقل به من میگوید با هم تفاهم نداریم و اون اصلا حتی حرف معمولی هم نمیفهمد اما قلبم خیلی دوسش دارم. لطفا راهنمایی ام کنید چی کار کنم؟ از یک طرف هم آن قدر خودش رو از چشم همه انداخته و خانواده ام هم نمیخوان و این دفعه اول نیست ‌که میبخشند.