فروشنده اول (و شریک او): این شخص اصلیترین مسئول است. او با علم به اینکه زمین مشاع است (یعنی متعلق به دو نفر) و بدون اخذ رضایت شریک خود، زمین را به صورت قولنامهای و با ادعای "فاقد مشکل" و "قابل تفکیک" فروخته است. این عمل میتواند مصداق اقدام به معامله فضولی و فروش مال غیر باشد. همچنین ادعای نادرست او درباره وضعیت سند، ممکن است تدلیس (فریب در معامله) محسوب شود.
فروشندگان دوم و سوم (آشنایان): اگر این افراد نیز در قولنامههای خود عنوان کردهاند که زمین مشکلی ندارد، در قبال شما مسئول هستند. حتی اگر از آشنایان شما باشند، از نظر قانونی تعهداتی داشتهاند. اگر آنها نیز از وضعیت مشاعی زمین مطلع بوده و آن را کتمان کردهاند، در خطا شریک هستند. بنابراین، برای احقاق کامل حق، بهتر است همه آنها را به طرفیت دعوا بخوانید.
دادخواست الزام به سند
بر اساس ماده 384 قانون مدنی و شرایطی که شما توصیف کردهاید، فروشنده اول به دلیل عدم افشای اشتراک ملک در زمان فروش، نسبت به شما مسئول است. شما میتوانید از فروشنده اول به دلیل عدم اجرای تعهد مبنی بر انتقال ملک بدون مانع، شکایت کنید. در این قضیه، فروشنده وظیفه داشته است که رضایت شریک مشاعی را برای شما فراهم کند. همچنین، طبق رأی وحدت رویه دیوان عالی کشور، دعوی انتقال ملکی که به صورت قولنامه فروخته شده، علیه فروشنده اصلی اقامه میشود و نیازی به شکایت از تمامی افراد زنجیره خرید و فروش نیست. البته، اگر توافقی با فروشندگان بعدی نداشتهاید، بهتر است که موضوع را به صورت دقیق بررسی و مشاوره حقوقی دریافت کنید
© تمام حقوق این وبسایت برای مالک آن محفوظ می باشد. حق چاپ و نشر مطالب این وبسایت به صورت الکترونیکی یا غیر الکترونیکی محفوظ می باشد.