مستند به ماده ۷۹۵ قانون مدنی مصوب سال ۱۳۰۷ هبه عقدی است که به موجب آن، واهب مالی را به مُتَهِب بدون عوض و جبران تسلیم می‌کند. برای تحقق هبه، علاوه بر تنظیم سند رسمی به نام مُتَهِب، قبض نیز ضروری است. تنظیم سند به نام اولاد به‌ تنهایی دلالت بر قبض و تحقق هبه ندارد مگر آنکه قبض ملک مسکونی توسط اولاد اثبات بشود. دادگاه‌ها و دفاتر اسناد رسمی، معمولاً به قبض به عنوان یک شرط اساسی و غیرقابل حذف در هبه تأکید دارند و تا زمان تحقق قبض، هبه کامل نمی‌شود و واهب می‌تواند از هبه خود رجوع بکند.