مشاوره حقوقی رایگان - تشخیص اشتباه اقرار قاطع دعوی

با سلام
بین سال های 89 تا 94 در شرکت فروش تجهیزات دارویی بعنوان کارمند و مسئول وصول مطالبات شرکت اشتغال داشتم.و همچنین نماینده(وکیل) تام الاختیار شرکت در مراجع قضایی هم بودم و امور قضایی را نیز پیگیری میکردم(علاوه بر اسناد عادی متعدد دال بر نمایندگی(وکالت)در مراجع قضایی،سند رسمی تنظیمی در دفترخانه مبنی بر نمابندگی هم دارم.)و برای وصول وجه چک های مربوط به شرکت در مراجع قضایی اقدام‌میکردم.اما چون وکیل دادگستری نبودم نمی توانستم به عنوان نماینده شرکت طرح دعوی نمایم و برای همین چک ها توسط مدیر عامل شرکت به اینجانب منتقل می شد و اینجانب بعنوان اصیل(و نه نماینده) اقدام به طرح دعوی مطالبه وجه چک می نمودم و وجه وصول شده را به حساب شرکت واریز میکردم.پس از مدتی رابطه کاری با شرکت دچار اختلاف شد و نسبت به یک فقره چک که در دست بنده بوده و توسط مدیر عامل شرکت به اینجانب منتقل شده بود وتوسط بنده نسبت به وصول وجه ان اقدام قضایی صورت گرفته و طرح دعوی شده بود و پرونده در مرحله اجرای احکام بود، توسط شرکت دعوی اعتراض ثالث نسبت به چک مذکور علیه اینجانب مطرح شد.در دادگاه حاضر شدم و در پاسخ به ادعای شرکت اعلام‌کردم که بعنوان نماینده (وکیل)قانونی شرکت در دعوی و بعنوان اصحاب دعوی در پرونده منجر به محکومیت چک بوده ام و هنوز وجهی ناشی از محکومیت چک از شعبه اجرای احکام دریافت نکردم تا به شرکت مسترد نمایم و اعلام‌کردم با توجه به اینکه بعنوان نماینده و اصحاب دعوی بوده ام تقاضای رد اعتراض ثالث مطرح شده از سوی شرکت را دارم.اما متاسفانه دادگاه بدوی رای به وارد دانستن اعتراض ثالث و صدور رای بر اساس اقرار قاطع اینجانب نمود.و اعلام کرد که با توجه به اقرار قاطع اینجانب مبنی بر تعلق چک به شرکت رای صادره قطعی و غیر قابل تجدید نظر خواهی است.
در حالیکه اینجانب در دادگاه اظهار کردم که تعلق چک به شرکت را قبول دارم اما به استناد اسناد عادی متعدد و همچنین سند رسمی نماینده(وکیل) شرکت در مراجع قضایی بوده ام و به هیچ عنوان اقرار صرف به ذیحق بودن شرکت نداشتم و اقرار بنده مقید به قید نمایندگی بوده است.و در صورتجلسه دادگاه نیز نوشته شده که اینجانب(خوانده) در دفاع از خویش اظهار داشت که نماینده قانونی شرکت در مراجع قضایی بوده است.و اسناد و دلایل خویش را نیز در همین راستا ارائه کرده است.
حال تکلیف تجدیدنظرخواهی اینجانب،با توجه به تشخیص اشتباه دادگاه بدوی در قاطع دانستن اقرار چه می باشد؟
(دادگاه هیچ ادله دیگری جز اقرار بنده ندارد و صرفا بر اساس اقرار رای داده است.)