با سلام و عرض ادب بنده یک قره چک 50 میلیون تومانی نزد یکی داشتم که به عنوان پشتوانه شراکت به شخصی داده بودم که بعد از مدت بسیار کوتاهی از ادامه شراکت قبل از شروع کار شراکتی منصرف شد و من بجای مبلغ چک؛ ماشین خودم را به ایشان واگذار کردم و چون قولنامه ماشین توسط ایشان و در یک برگ صادر شده بود از اعتماد من سوء استفاده و ضمن عدم عودت چک ذیل قولنامه را جعل و موضوع چک را به عنوان بدهی در متن تحریرات زاید قید کرد و از آنجاکه در متن چک ؛؛بابت تضمین ؛؛ قید کرده بودم لذا با دستور بازپرس پرونده اصل قولنامه به کارشناس رسمی داد گستری ارجاع و نظر چهار نفر از کارشناسان مبنی بر جعلی بودن قولنامه طی گزارشاتی تقدیم دادگاه شد اما متهم بعد از ارجاع پرونده به شعبه کیفری 2 با معرفی 4 نفر شهود تعلیمی به دادگاه از بزه انتسابی تبرئه گردید و ایشان به استناد احکام صادره نسبت به چک مذکود اقدام قانونی نمود که شعبه بدوی با توجه به تحقیقات محصله رای بر بی حقی متهم نسبت به چک موصوف صادر ولی دادگاه تجدید نظر به استناد حکم برائت صادر شده حکم محکومیت بنده را به پرداخت وجه چک و خسارات و ... نمود درحالیکه بنده به شهودی که با شهادت کاذب منجر به برائت متهم از بزه جعل سند شده بودند شکایت نمودم و آنها را محکوم کردم و دادگاه تجدید نظر نیز آنرا تایید نمودند. سوال اینجاست چون پرونده چک نزد شعبه سوم اجرای احکام مدنی هست و برای من ابلاغیه ای مبنی بر حضور در شعبه جهت اجرای حکم « سند خانه من تحت بازداشت به میزان مبلغ چک و سایر ...» ارسال نمودند قبل از اتمام مهلت احضاریه طی اعتراضی نسبت به نظره کارشناسی سه نفره و اعلام اینکه پرونده اعاده دادرسی نزد شعبه صادر کننده رای قطعی مطرح میباشد پس از رویت لایحه و پیوستهای آن موضوعی در ردیف آخر پرونده با این مضموم که ؛ دستور قضایی مبنی بر اقدام پیرو سابقه در تاریخ 1400/06/31 صادر شد؛؛ اضافه شده است، سوال اینجاست که منظور قاضی اجرای احکام از این دستور چسیت؟ ممنون و سپاسگزارم از وقتی که برای پاسخ دادن میگذارید