با سلام، بنده چندین سال است که با شوهرم بر سر مسائل مختلف مذهبی، مالی، جنسی ، اخلاقی، سلیقه ای خانوادگی و فرهنگی مشکل داریم و اختلاف ده ساله ی سنمان این اختلافات را تشدید کرده و هر بار که با مشکلی بر میخوردیم من رو تهدید به طلاق می کرد و از من می خواست که به خانه ی پدرم بروم تا اینکه یک شب به پدرم زنگ زد و گفت می خواهم یک طرفش کنم و به من هم گفت وسایلت رو جمع کن ببرمت خونه ی بابات همین فردا میرم کارای طلاق رو میکنم که من هم که بعد از ده سال دیگه خسته شده بودم گفتم به طلاق توافقی راضی ام ایشون من رو به خانه ی پدرم بردند و دیگه خبری ازش نشد دو هفته ی بعد برادرم با ایشان تماس گرفت و به برادرم گفت کار دارم تا هفته ی دیگه میرم سراغ کاراش تا اینکه نهایتا چهل روز گذشت و باز هم خبری نشد تا اینکه خودم بهش پیام دادم تا بیاد و با هم صحبت بکنیم و علت رو جویا بشم که به من گفت من به این مفتیا طلاقت نمیدم علاوه بر اینکه باید مهریه و نفقه و اجرت المثلت رو ببخشی باید تمام طلاهات رو به من بدی تا من راضی به طلاق بشم و من گفتم که من در این صورت طلاق نمیخوام و میخوام برگردم خانه که به من گفت قفل در خانه رو عوض کردم و حق آمدن به خانه را هم نداری و باید خودت بری درخواست طلاق بدی من حتی بهش گفتم که اگر قانون بگه طلاهای من برای توست حاضرم آن هارا موقع طلاق بهت بدم ولی گفت همین امشب باید تحویل من بدی و من کاری به قانون ندارم خلاصه اینکه نه من را به خانه راه داد و نه حاضر به طلاق توافقی شد و چون در طبقه ی بالای خانه ی پدریش زندگی میکرد و خانواده اس مدام در زندگی ما دخالت میکردند من اظهار نامه دادم که ایشان یک خانه ی مستقل با وسایل را برای ادامه زندگی مشترک فراهم کند ولی ایشان بعد از گذشت یک هفته در پاسخ به اظهار نامه ادعای عدم تمکین و خروج از منزل بدون اذن و آگاهی را داد و من نیز در پاسخ به اظهارات ایشان گفتم که شاهد دارم که خودت من را به خانه ی پدرم بردی و دوباره از او درخواست تهیه ی مسکن و لوازم را کردم و دادخواست استرداد جهزیه و سیسمونی را هم دادم که هنوز تاریخش فرا نرسیده مهریه را نیز به اجرا گذاشتم بعد از گذشت دو ماه همراه با دو تن از فامیلشون به خانه ی ما آمدند و گفتند که باید کل این ده سال رو فراموش کنم و دوباره از صفر شروع کنم که من به آنها گفتم ده سال یک عمر است و من دیگر نمی توانم با اعمالی که انجام دادند و دروغ هایی که گفتند حرف ایشان را باور کنم و دیگر به خانه ای که در آنجا در زندگی من دخالت و بی احترامی می کنند برنمیگردم آن ها نیز در جواب گفتند که محال است که خانه ی دیگری را تهیه کنند و ما را تهدید کردند که از هر راهی که بلدید وارد شوید شما گول وکیل رو خوردید. میخواستم بدانم اولا تکلیف نفقه ی من چه می شود؟ دوما آیا تهیه ی منزل مستقل با وسایل را دادگاه میپذیرد و حکم را به نفع من میدهد یا خیر؟ سوما اگر آن ها قبول نکنند که منزل مشترک با وسایل تهیه کنند در نهایت دادگاه چه حکمی میدهد؟ و چهارم اینکه اگر بر فرض محال آن ها قبول کردند و خانه با وسایل را تهیه کردند آیا من مجبورم برای ادامه ی زندگی مهریه و اجرت المثل خود را ببخشم؟ چون آن ها گفتند که امکان ندارد که قبول کنند که هم مهریه بدهند و هم با من زندگی کند در صورتیکه تا آن جایی که من میدانم مهریه عندالمطالبه است و ربطی به طلاق ندارد و زن میتواند هر زمانی که خواست مهرش را به اجرا بگذارد. ممنون میشوم به طور کامل جواب پاسخ های من و در نهایت روز دادگاه را برای من بگویید. در ضمن ایشان از زمانی که من به خانه ی پدرم آمدم هیچ مبلغی حتی یارانه و معیشتی من را به من نداده ولی به دروغ به فامیل خود گفته اند که ماهانه برای من پول واریز میکنند در مورد اختلافات جنسی هم توضیح بدم اختلاف جنسی : ایشان بسیار زود انزال هستند تا حدی که بدون دخول ارضا می شوند و هیچ اهمیتی نه از لحاظ روحی و نه جسمی به من نمی دهند برخی شب ها مشکوک به مصرف مواد و یا مشروب و یا قرص میشدند که اصلا و ابدا حالت طبیعی و همیشگی خود را نداشت و از لحاظ جنسی به نعوظ کامل هم نمیرسیدند و ارضا نیز نمیشدند ولی کارهای نا متعارف در هنگام آمیزش انجام میدادند و حرفای زشتی به زبان میاوردند و به جای اینکه درباره ی من که همسرش هستم صحبت کند در مورد خواهران و مادر من صحبت میکردند هزاران بار سر این مسائل با گریه و زاری خواستم تا این رفتارها را ترک کند ولی هرگز اثری ندیدم. و خیلی اختلافات مختلف دیگر که ادامه ی زندگی را برای من مشکل کرده است و ایشون به شدت آدم لجباز دروغگو و ریاکاریست و در این یک سال اخیر نیز هم خود و هم خانواده اش طوری با من رفتار کردند که خودم درخواست طلاق دهم و همه چیزم را ببخشم و حتی اضافه هم چیزی به آن ها بدهم که طلاقم دهند. میخواهم بدانم که اگر به همین روش ادامه دهند و اقدامی برای نفقه و تهیه مسکن و فراهم آوردن شرایط مناسب نکنند امیدی هست که بتوانم به وسیله ی دادخواست طلاق به دلیل ترک انفاق از او طلاق بگیرم به طوری که حق و حقوقم نیز حفظ شود یا خیر؟