بعد از فوت پدرم , برادر دومم الف بدون درخواست سایر وراث و بدون رعایت عدالت با سلیقه خود ترکه نامه ای تنظیم کرده و در شب چهلم پدرم با حضور عمو و پسر عموها ی بی سواد و ایجاد جو فشار و تاکید بر اینکه دختر حق ارث ندارد و خود دختر جزو اموال فروشی می باشد از ما خواست که آن را امضا کنیم بدون اینکه به ما فرصت مطالعه داده شود یا اجازه دهد دو دختر ع و ف که ازدواج کرده بودند بتوانند با همسران خود مشورت کنند . پدر یکی از سند های خود را در زمان تقسیم اراضی به نام برادرم که آن زمان 5 سالش بود زده بودند و تا زمان حیات خود در تصرف پدرم بود . این زمین چون به اسم برادرم سند داشت ما هم ادعایی نداشتیم . حدود 600 متر مربع زمین مسکونی هم در حدود 40 سال پیش به خواهر بزرگم داد که خانه ساخته در آن زندگی کرد ما به آن هم اعتراضی نکردیم و نداریم چون پدر با اراده خود و در زمان حیات خود به ایشان داده بود . پدرم یک قطعه زمین زراعی را هم حدود سال 56در صحت و سلامت کامل به اسم برادر کوچکم حمید سند زد . در جو احساسی عزاداری و فشار مردان فامیل از ما خواستند ترکه نامه را امضا کنیم . اولین مورد از اموال ماترک را زمین سند دار ح ذکر کرده بود که من با دیدن این مورد اعتراض کرده و بدون امضا کردن جلسه را ترک کردم که به تبعیت از بنده خواهرهایم نیز بدون امضا کردن اتاق را ترک کردند ولی ساعتی بعد برادر سومم غ ( که ایشان نیز سال 80 فوت کردند ) بسیار ناراحت از جو موجود (چون دو برادر بزرگتر تمام آن روز در اتاق در بسته مشغول دعوا و نزاع بر سر تقسیم اموال بودند) برای اینکه سریع تر فضای موجود را فیصله دهد از ما خواست آن را امضا کنیم و قول داد که اجازه ندهد که حق ما پایمال شود و بخاطر اعتمادی که به ایشان داشتیم بدون مطالعه پای آن برگه را امضا کردیم . بعدها متوجه شدیم هیچ عدالتی در آن رعایت نشده بطوریکه : 1- زمین سند دار ح را تقسیم کرده. 2- بهترین زمین ها را به پسرها و پست ترین زمین ها را به دخترها داده بود. 3- از سند مسکونی خیابان اباذر ناعادلانه 500 متر برای خودش و 400 متر برای غ و 400 متر برای ح نوشته و برای دختر ها چیزی ذکر نکرده . 4- سهم یک هشتم مادر را به درستی محاسبه نکرده . 5- نامی از زمین مسکونی واقع در تهران که پدر در زمان حیات خود با حضور شاهدینی از فامیل از جمله دایی بنده اله بران سقلی که در قبد حیات میباشند خریداری کرده بود, برده نشده . این زمین را پدر با هدف ساخت منزل خریداری کرده بود تا در صورت قبولی فرزندان در دانشگاه های تهران مکانی برای اقامت آنها باشد ولی به دلیل اشتغال به تحصیل الف در تهران قولنامه را به اسم ایشان زده بود تا پدر صرفا برای گرفتن امتیاز های مختلف از قبیل آب و برق و غیره ی شهرداری مجبور به رفت و آمد نباشد و همه خانواده و فامیل می توانند گواهی دهند که این زمین برای الف خریداری نشده و لازم به ذکر است با درخواست مکرر قولنامه توسط پدر, الف از استرداد قولنامه امتناع کرد که آقای ع.ق (یکی از اقوام ) و مادر و برادرم ح. و خود بنده شاهد دعوای تند آنها دقیقا 10 روز قبل از فوت پدر نیز بودیم . 6- با وجود بی عدالتی های موجود , قانع نبوده و حتی بعد از امضای وراث , برگه تنظیمی به اصطلاح ترکه نامه خود را دستکاری نموده و در انتهای بند دوم بعد از نقطه پایان جمله ی :(که باقی اراضی سهم الارث همسر با پسران ح , غ و الف تبدیل شده است ) را اضافه نموده است . 7- ما دخترها با گذشت 30 سال از فوت پدر بجز کاشت دو هکتار زمین (برای هر دختر ) آن هم بصورت مشاع از زمین 25 هکتاری هیچگونه سهمی از بندهای 5و 6 (بجز تراکتور که ح. خریداری کرد ) و بندهای7 و8 نگرفته ایم و در طول این مدت نیز الف خانه مسکونی - تجاری واقع در خیابان آزادی که در ترکه نامه به عنوان سهم مادر در نظر گرفته شده نیز در تملک خود گرفته و تا کنون به عنوان دفتر کار از آن استفاده می کند بدون اینکه سهم یا پولی در قبال آن به احدی حتی مادر پرداخت کرده باشد . 8- تراکتور رومانی و موتور پرکینز و دینام در تملک الف می باشد و یک دستگاه تراکتور رومانی را هم الف تملک کرده و به فروش رساند و به کسی از آن سهم نداد . 9- در خانه مسکونی خیابان اباذر مادر و ح اقامت دارند و از آن استفاده می کنند و کسی از آن سهم نگرفته است . در مدت این 30 سال با وجود نارضایتی از نحوه تقسیم اموال پدر و اعتراض مکرر همه وراث به الف ( که همه فامیل واقف به این موضوع هستند ), الف وقعی ننموده بلکه همیشه با هزار فحش و ناسزا جواب ما را داده , ما بخاطر حفظ آبرو و اصرار مادر , دادخواستی به دادگاه ندادیم و منتظر بودیم الف از خر شیطان پایین آمده و با تجدید نظر عدالت را رعایت کند . اکنون الف و الف سر تقسیم اموال یکدیگر را به دادگاه کشیده اند و الف دست پیش را گرفته تا عقب نماند از ما نیز شکایت کرده است البته ما نیز خوشحال هستیم که بالاخره پا به جایی می گذاریم که بلکه بتواند حق پایمال شده 30 ساله ما را از آدم های طمع کار گرفته و بانی عدالت اسلامی شود . روز دوشنبه 99/11/27 به دادگاه خواهیم رفت . آیا امیدی هست که عدالت رعایت شود ؟ لطفا راهنمایی کنید چکار کنیم تا بلکه بتوانیم بعد از 30 سال به حق خود برسیم . لطفا زودتر جواب دهید . قبلا متشکرم