بیع آپارتمانی صورت گرفته، مبایعه نامه دست نویس توسط بایع سرقت و منهدم شده. ثمن معامله در 6 فقره چک و همگی فقط در وجه بایع صادر شده و همگی طی تاییدیه بانک وصول شده اند. بایع پس از انهدام مبایعه نامه منکر بیع و دریافت چک ها شده و پس از استعلام جدیدتر از بانک، چک ها همگی توسط پسر بایع وصول شده اند ولی بدون امضای ظهر نویسی پدر (بایع). در واقع ذینفع چک ها هیچ امضایی پشت چک ها نکرده و بانک هر 6 فقره چک را در طول نزدیک به یک سال و نیم و بدون توجه به عدم امضا ظهر آن ها به آورنده چک که پسر ذینفع بوده میداده. پس از پرسش کتبی از بانک جهت علت این اشتباه، بانک کتباً پاسخ داده است که به علت تشابه اسمی بین پدر و پسر، همکار شعبه دچار اشتباه سهوی شده است. پس از این موضوع و شکایت از بانک مربوطه بابت جبران اشتباه، قاضی پرونده با استناد به این که اینجانب پس از صدور چک ها دیگر ذینفع چک ها نیستم و در حال حاضر ذینفع کسی است که چک ها در وجه اوست و چون او نیز ادعایی ندارد، قرار رد دعوا به استناد ماده 89 قانون مدنی صادر کرده است. با این کار اینجانب را در دوری باطل انداخته چرا که بایع منکر دریافت چک ها است و پسرش هم مدعی این است که چک ها را بابت حساب از من گرفته و حواسش نبوده که در وجه پدرش است ( البته بدون ارائه مدرکی بابت حساب شخصی ) و بانک و دادگاه هم که من را ذینفع برای طرح دعوی نمی دانند. لذا به یک بن بست خورده ام و پیشنهاد طرح دعوای اثبات وقوع بیع به من شده ولی ممکن است که به دلیل عدم وجود اصل مبایعه نامه و انکار دریافت چک ها توسط بایع رد شود، فقط در متن رای دادگاه بانک قاضی عبارتی تحت این عنوان آورده : " اکنون دادگاه با نظر به محتویات پرونده و اظهارات خواهان در دادخواست و صورتمجلس دادگاه، نظر به این که خواهان با صدور چک در وجه شخصی به نام ........... بابت ثمن معامله، دیگر ذینفع چک نمیباشد و ذینفع شخصی است که چک به نام او صادر گردیده است و ........" آیا میتوان از این رای و این متن به عنوان احراز پرداخت چک به بایع یا اثبات ثمن معامله و یا هر عنوان دیگر، برای دادخواست اثبات وقع بیع استفاده کرد یا خیر؟ همچنین نظر جنابعالی در خصوص احقاق حق در این موضوع اصولاً چیست؟ با تشکر از مطالعه و راهنمایی شما.