باسلام برادرم ادعا کرده بود که در سال 85 طی دو فقره مبایعه نامه چهار قطعه زمین زراعی به نام خود و یک قطعه زمین نیز به نام پسرش که در زمان معامله 8 ساله بوده است اما در مبایعه نامه به ولی قهری بودن اشاره ای نکرده بود خریداری کرده است و بنده و سایر وراث نیز از برادرم شکایت کردیم شرح جلسات دادرسی: مدیر بنگاه که ذیل مبایعه نامه را امضاء و مهر کرده است بیان داشته اند که بعلت شاغل بودن در یک اداره، چندین مبایعه نامه را سفید، امضاء و مهر کرده و در گاوصندوق بنگاه قرار داده است تا در صورت معامله ای با مشکل مواجه نشوند و یکی از شهود (شاهد دیگر فوت نموده اند) مبایعه نامه که کاتب مبایعه نامه نیز بوده است در دادگاه هم شهادت داده اند که بنده مبایعه نامه را بنا به اظهار خوانده (برادرم) نگارش نموده ام . و مدیر بنگاه و کاتب مبایعه نامه بیان کرده اند از چنین معامله ای اطلاع ندارند و فروشنده را در زمان امضاء مبایعه نامه رویت نکرده اند و مبایعه نامه را صوری پنداشتند. و همچنین شاهد و اسنادی مبنی بر اینکه در زمین مزروعی کشت انجام داده ایم به دادگاه ارائه کرده ایم. اما برادرم در دادگاه مدعی شده که ثمن معامله را پرداخت کرده و از زمان خرید (سال 85) املاک زراعی کامل در تصرف او بوده است. دادگاه از او مدارک و شاهدین پرداخت ثمن و تصرف املاک زراعی را خواسته بود اما هیچگونه مدارک و حتی شاهدی بر ادعای خود به دادگاه تحویل نداد. قاضی پرونده جهت اطمینان خاطر و به خواست وکلای خواهان و خوانده دستور به معاینه و تحقیق محلی از همسایگان زمین زراعی داده اند، که چه اشخاصی از تاریخ مبایعه نامه تا فوت فروشنده در زمین زراعی زراعت داشتند و از فروش املاک به خریدار اطلاع دارند یا خیر؟ **مبایعه نامه در سال 85 نگارش شده و پدرم در سال 90 فوت کرده است** در معاینه محلی برادرم شهودی معرفی کرد اما شهود برادرم اهل محل (روستا) نبودند و یکی از شهود عنوان داشتند که معامله پیش آنها صورت گرفته ولی آنها مبایعه نامه را امضا ننموده اند. ولی شهود ما همگی اهل روستا و همسایه زمین زراعی بوده اند. و خود رییس دادگاه در محل معاینه شخصا حضور داشتند. **ولی مهمتر از همه برادرم در دادگاه مورد نظر یک پرونده کیفری داشت که محکوم به پرداخت دیه شده بود و بعد از اعتراض آن و در مرحله تجدیدنظر در درخواست تقسیط دیه مورد مهمی را به صراحت بیان کرده بود که هیچگونه زمین زراعی نداشته و زمین هایی که در آنها فعالیت کشاورزی می نماید بعنوان سهم الارث پدری بوده و به وی (برادرم ) تعلق ندارد و همچنین استشهادیه محلی نیز فراهم کرده بود که املاک زراعی ندارد . **برادرم در جلسه دادرسی بیان کرده بود پدرم در معیت پسرعمویم مبایعه نامه را اثر انگشت زده است اما در استشهادیه محلی مربوط به پرونده کیفری، پسر عمویم و چندتن از اهالی روستا در استشهادیه عنوان کرده بودند برادرم هیچگونه زمین زراعی ندارد و همگی متعلق به وراث است و اهالی روستا و مخصوصا پسرعمویم ذیل استشهادیه را امضا کرده بودند.** ریاست دادگاه با استناد به شهادت مدیر بنگاه و کاتب مبایعه نامه و رد شهادت شاهد برادرم در تحقیق محلی بعلت تناقض در گفته ها و همچنین سایر شهود برادرم که خرید املاک را از برادرم شنیده اند و اقرار برادرم در پرونده کیفری که اعلام داشته هیچگونه املاک زراعی ندارد رای به بطلان مبایعه نامه دادند. **در تمام جلسات دادرسی برادرزاده ام هیچوقت حضور نداشت ** اقرار برادرم بجهت تعلق نداشتن زمینهای زراعی به خود در یک پرونده کیفری محکوم به پرداخت دیه اما برادرزاده ام به جهت رای غیابی درخواست واخواهی کرد و برای 10 آذرماه99 جلسه رسیدگی صادر شد در جلسه که حاضر بودیم واخواه و وکیل واخواه حضور داشت اعلام کردند با توجه به هماهنگی که قبلا با ریاست دادگاه کرده ایم دو شاهد را جهت استماع شهادت حاضر کرده ایم اما چون دستور جلسه فقط رسیدگی به واخواهی بود با اعتراض وکلای بنده روبرو شدند و ریاست دادگاه از استماع شهادت منصرف شدند و استماع شهادت اصلا به وکلای بنده اعلام نشده بود و یک طرفه بود باتوجه به مطالب عنوان شده در بالا آیا قاضی دادگاه رای بدوی را به جهت صغر سن برادرزاده ام در زمان معامله تایید میکنند یا رای به استماع از شهود دیگر میدهند؟ از وکلای محترم درخواست راهنمایی در این مورد را دارم. باتشکر عذرخواهی جهت طولانی بودن مطالب بالا