بادرود اری ممکن است ماده 265 در صدر ماده یک قاعده تاسیس نموده است. در ادامه ماده واژه «بدون آن که مقروض باشد» آمده است. بنابراین اگر کسی مالی به دیگری بدهد باید ثابت نماید که مدیون نبوده است. لذا بار اثبات و بینه بر عهده مدعی است و قاعده ید نیز این نظر را تقویت مینماید. مضافاً به این که عرف نیز دهنده مال به دیگری را مدیون دانسته چراکه عرفاً وقتی کسی مالی به دیگری میدهد اصل بر این است که دارنده، دین خود را ادا میکند و این پرداخت اماره وجود دین میباشد. از طرفی ماده 265 قانون مدنی در ذیل مبحث سقوط تعهدات بیان گردیده، که بیان آن در ذیل این مبحث خود موید آن است که اولاً: دادن مال، نشاندهنده وجود دین میباشد. ثانیاً: پرداخت آن در جهت پرداخت دین و اماره مدیونیت بوده که عرف و اصول حقوقی نیز موید مدیونیتِ دهنده مال میباشد.
© تمام حقوق این وبسایت برای مالک آن محفوظ می باشد. حق چاپ و نشر مطالب این وبسایت به صورت الکترونیکی یا غیر الکترونیکی محفوظ می باشد.