با سلام شما می توانید با عنوان ممانعت از ملاقات فرزند مطرح کنید و از طرفی می توانید دادخواست سلب حضانت بدهید و اعلام کنید صلاحیت نگهداری فرزند را ندارد.

اگر کسی که حضانت فرزند با اوست مانع ملاقات طرف دیگر شود طرف دیگر می تواند با مراجعه به دادگاه (دادن دادخواست از طریق دفتر خدمات الکترونیک قضایی) تقاضای ملاقات فرزند کند. در این راستا می تواند ابتدا دستور موقت فوری ملاقات فرزند را نیز از دادگاه تقاضا کند. پر واضح است که دادگاه خانواده با رعایت مصلحت طفل بایستی حق ملاقاتی برای خواهان تعیین کند. اما بر طبق ماده 54 قانون حمایت خانواده ممانعت از ملاقات فرزند جرم است. ماده 54 قانون حمایت خانواده: «هرگاه مسئول حضانت از انجام تكاليف مقرر خودداري كند يا مانع ملاقات طفل با اشخاص ذي حق شود، براي بار اول به پرداخت جزاي نقدي درجه هشت و درصورت تكرار به حداكثر مجازات مذكور محكوم مي شود.» ماده 40 قانون مذکور نیز تعیین تکلیف کرده که: «هركس از اجراي حكم دادگاه در مورد حضانت طفل استنكاف كند يا مانع اجراي آن شود يا از استرداد طفل امتناع ورزد، حسب تقاضاي ذي نفع و به دستور دادگاه صادركننده رأي نخستين تا زمان اجراي حكم بازداشت مي شود.» باید توجه داشت که ماده 40 پیش گفته که به دادگاه اجازه بازداشت هر کسی که مانع اجرای حکم دادگاه و استرداد طفل می شود را داده است در مورد ممانعت از اجرای دستور موقت فوری ملاقات فرزند اجرا نمی شود. اداره کل حقوقی قوه قضاییه در نظریه 92-1619/503-7/92/822 مورخ 92/1/5 جواب داده است که ضمانت اجرای مندرج در ماده 40 قانون حمایت خانواده مختص حکم است و نه دستور موقت که در قالب قرار صادر می شود و نهایت زمانی بازداشت تا زمانی است که علت بازداشت مرتفع گردد.

اولاً شما حق ملاقات با فرزند خود را دارید و اینکه شما حق ملاقات با فرزند خود را ندارید، یک امر غیرقانونی و خلاف قانون است. ثانیاً مدرسه حق ندارد که مانع ملاقات شما با فرزندتان بشود.