حق تصرف و عبور و مرور صرفاً برای كسانی كه در كوچه بن‌بست در(ب) ورود و رفت و آمد دارند شناخته شده و كسانی كه به كوچه‌های مزبور صرفاً با دیوار خود متصل شده‌اند حق تصرف نداشته و نه تنها نمی‌توانند در كوچه بن‌بست در(ب) باز كنند بلكه گشودن پنجره یا نورگیر و دادن بالكن نیز منوط به اجازه دارندگان این حق است. ماده24از قانون مدنی و بند 2از تبصره ماده 55قانون شهرداری ها نیز موضوع را مشخص کرده است هرچند می‌توان اذعان داشت كه در اختصاص حق رفت و آمد به دارندگان در(ب) در كوچه بن‌بست اتفاق نظر وجود دارد لیكن در سایر حقوق تصرفی، نظریات متفاوتی در متون فقهی مشاهده می‌گردد از جمله در مسئله سوم كتاب مشتركات تحریرالوسیله آمده است: كسی كه دیوار خانه‌اش در كوچه بن‌بست است حق ندارد در(ب)ی را به آن كوچه باز كند مگر با اذن صاحبان كوچه. البته حق دارد سوراخ و پنجره‌ای به آن كوچه باز كند و آنها حق منع او را ندارند. زیرا این كار تصرف در دیوارش است نه در ملك آنها. و آیا حق دارد در(ب)ی به منظور نور گرفتن و ورود هوا، نه راه پیدا كردن، به آن كوچه باز نماید، اقرب جواز آن است.[20] ثانیاً: همه كسانی كه در كوچه بن‌بست دارای در (ب) رفت و آمد هستند دارای همه حقوق تصرفی نسبت به ملك خود می‌باشند مشروط بر این‌كه مغایر با مقررات عمومی ساخت و ساز نبوده و عرفاً در تعارض با حقوق سایرین در كوچه بن‌بست نباشد. از جمله می‌توان به گذاشتن وسایل نقلیه، نشستن، تردد خود و سایر بستگان و میهمانان، عبور چارپایان و غیره اشاره نمود. ثالثاً: هر یك از مالكان كوچه بن‌بست كه دارای در(ب) در آن باشند مجازند در هر كجای دیوار كه لازم بدانند در(ب) باز كنند اعم از آن‌كه در(ب) قبلی خود را مسدود كنند یا علاوه بر در(ب) قبلی پیش‌تر یا داخل‌تر از آن در(ب) دیگری مفتوح كنند. رابعاً: كوچه بن‌بست همانند سایر املاكی كه بین چند نفر مشترك است، می‌تواند منحصراً در تصرف و اختیار شركا قرار گرفته و با بستن ابتدای كوچه، آن را به اصطلاح به صورت دربند درآورده و رفت و آمد مالكین با باز و بسته شدن در(ب) یا حفاظ ورودی صورت پذیرد چنان‌كه در بسیاری از محلات قدیم، كوچه‌های خاصی كه به صورت دربند برای خانه‌های متعددی پیش‌بینی شده كماكان قابل مشاهده است.